بررسی شیوع خوددرمانی و عوامل مرتبط با آن در زنان ایرانی: یک مطالعه مرور سیستماتیک
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 160
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-25-8_011
تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1401
Abstract:
مقدمه: خوددرمانی، یک نگرانی قابل توجه در سطح جهانی است. بررسی مصرف خودسرانه دارو در جمعیت زنان به دلیل واقع شدن در دوران های حساسی همچون بارداری و شیردهی بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. مطالعه سیستماتیک حاضر با هدف بررسی شیوع خوددرمانی و عوامل مرتبط با آن در زنان ایرانی صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه جهت یافتن مقالات مرتبط، پایگاه های اطلاعاتی بین المللی pubmed، web of science، Scopus، science direct، google scholar، Cochran libraryو پایگاه های اطلاعاتی ملی همچون SID و magiran با استفاده از کلمات کلیدی شامل self-medication، epidemiology، Drug women، prevalence با عملگرهای بولین AND و OR بدون محدودیت زمانی و به زبان انگلیسی و فارسی مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت دو پژوهشگر به طور مستقل مقالات را جهت ارزیابی کیفیت (با استفاده از چک لیست NOS ) و استخراج داده های اصلی آنها مورد بررسی قرار دادند. یافته ها: ۱۳ مقاله با حجم نمونه کلی ۵۸۰۲ نفر مورد ارزیابی قرار گرفت. سال انتشار مقالات از ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰ بود و تمامی از نوع مطالعات مقطعی بودند. نتایج نشان داد که شیوع خوددرمانی در زنان ایرانی نسبتا بالا و حدود ۱۵/۴۹% می باشد و جزئی بودن مشکل و بیماری، اعتقاد به بی ضرر بودن خوددرمانی، مهم تلقی نکردن بیماری، تجربه قبلی بیماری و بالا بودن هزینه ویزیت پزشک، از مهم ترین دلایل خوددرمانی در زنان ایرانی هستند. نتیجه گیری: خوددرمانی در بین زنان از شیوع نسبتا بالایی برخوردار بوده و نیاز به مداخلات موثری برای کاهش و پیشگیری از خوددرمانی می باشد. ارائه اطلاعات مورد نیاز و افزایش آگاهی زنان در مورد عوارض ناشی از خوددرمانی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
Authors
راضیه محمدی چرمهینی
کارشناس ارشد بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
صدیقه امیرعلی اکبری
استادیار گروه بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سیده هانیه علم الهدی
استادیار گروه بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :