مقایسه ی کنش های رفتاری در منظومه های عاشقانه با محوریت (ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و خسرو و شیرین نظامی)

عشق پدیده ای روانی و حالت روحی است که با تجربه ی شخصی، دریافتی و روانی همراه است. وصف عشق و شرح حالات عاشق و معشوق در ادبیات، جلوه های خاص و گسترده ای دارد. در این میان منظومه های غنایی و عاشقانه، توصیف صحنه های عشق و دلداگی حائز اهمیت است و منظومه ی ویس و رامین و خسرو شیرین از جمله داستان های عاشقانه ای هستند که بسیار شبیه به هم شبیهند و در عین حال تقاوت های کلیدی دارند که آن ها را از یکدیگر در زمینه های شخصیت پردازی و کنش های رفتاری بین عاشق معشوق سیر حوادث داستان و ا تمام آن ها متمایز می کند. در این مقاله سعی بر آن شده که تفاوت های کنش رفتاری این دو اثر غنایی با روش کتابخانه ای و شیوه ی تحلیل و توصیف مورد بررسی قرار گیرد و میزان بهره گیری حکیم نظامی گنجوی را از فخرالدین اسعد گرگانی را نشان دهد.

Keywords:

شعر غنایی , ویس و رامین , خسرو و شیرین , کنش رفتاری