عقلای مجانین در تذکره الاولیاء عطار

عقلای مجانین یا فرزانگان دیوانه نما که گاه بهالیل نیز خوانده می شوند، جایگاه ویژه ای در ادبیات عرفانی دارند . دربرخی از حکایات مثنوی و در کتاب تذکره الاولیاء ، اقوال و احوال حکیمانه و در عین حال رازآلود این شوریدگان با ظرافتخاصی در قالب حکایات عامیانه بیان شده است . مولانا و خیام با آوردن تمثیل های پرمعنا، در پی نشان دادن حکمت ومعرفت عمیق این دسته از اولیای الهی ، خلاف ظاهر غیرعادی و دیوانه وار آنان و تبیین لایه های عمیق شخصیت آنهاهستند ، آنها شناخت این نوع دیوانگان از دیوانگان معمولی را مستلزم نوعی بصیرت باطنی و فراست معنوی می دانند.

Keywords:

عقلای المجانین , عطار , تذکره , عرفان