نگاهی به برخی واژگان معرب ودخیل در دیوان بدر شاکر السیاب

زبان عربی و فارسی به دلیل این که از دیرباز با یکدیگر تداخل تاریخی داشته اند، نوعی وام گیری زبانی در این دو زبان نسبت بهیکدیگر صورت گرفته است؛ به طوری که گاهی در متون فارسی واژگان عربی و گاهی نیز در متون عربی واژگان معرب و دخیل دیدهمی شود. گستره و استمرار این امر تا حدی است که بحث معرب و دخی ل در آثار شاعران معاصر عرب و به عنوان نمونه در شعر بدر شاکرسیاب به وضوح قابل ملاحظه است.در این تحقیق بر آنیم تا با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، نخست گذری بر معرب و دخیل داشته و سپس به کاربست آن در دیوان بدر شاکر سیاب بپردازیم. یافته تحقیق در این خلاصه می شود که این شاعر خودآگاه و ناخود آگاه از واژگان معرب ودخیل استفاده کرده است .بسیاری از این واژگان به قدری در زبان عربی جاری و ساری است که تقریبا در قاموس شعری معاصر به طور اعم قابل رویت است و دراین میان کاربست بخشی از این واژگان بسته به میزان دانش لغوی شاعر، از شاعری به شاعر دیگر متفاوت بوده و در دایره ای خاصترقرار می گیرد.

Keywords:

معرب , دخیل , بدرشاکر سیاب , دیوان