تاثیر روش آموزش مستقیم بر مهارت خواندن دانش آموزان با ناتوانی یادگیری خواندن در پایه ی دوم ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مستقیم بر مهارت خواندن کودکان با ناتوانی یادگیری (اختلال خواندن) بوده است. روش پژوهش تجربی و از طرح تک آزمودنی از نوع چند خط پایه استفاده شده است. برای این منظور از بین دانش آموزان پایه ی دوم ابتدایی مراجعه کننده به مراکز مشکلات ویژه ی یادگیری نواحی یک و دو شهر یزد در سال تحصیلی ۱۳۹۱-۹۲ تعداد چهار نفرکه بر اساس ارزیابی های انجام شده، با ناتوانی ویژه ی یادگیری خواندن (اختلال خواندن) تشخیص داده شدند به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب شدند. ابزارهای پژوهشی شامل: مقیاس تجدید نظر شده ی هوش وکسلر، آزمون خواندن و نارساخوانی نما، آزمون خواندن کلمات (یکی از خرده آزمون های نما) و پرونده ی تحصیلی و بهداشتی دانش آموزان بود . مقیاس تجدید نظر شده ی هوش وکسلر برای تشخیص افتراقی اختلال خواندن از کم توانی ذهنی به کار برده شد. آزمون خواندن نما جهت تشخیص اختلال خواندن و نارساخوانی و از خرده آزمون خواندن کلمات جهت ترسیم خط پایه و سطح پیشرفت آزمودنی ها استفاده شد. برنامه ی آموزش مستقیم طراحی شده (متغیر مستقل) بر روی هر چهار آزمودنی اجرا شد. پس از اجرای برنامه ی آموزشی، سه هفته برنامه ی پیگیری اجرا شد. یافته ها نشان داد که هر چهار آزمودنی پس از اجرای برنامه ی آموزشی توانستند به رفتار هدف دست یافته و در مرحله ی پی گیری نتایج نشان داد که این تاثیر پایدار بوده و رفتار هدف کاهش نیافته است. نتیجه ای که گرفته شد این است که برنامه ی آموزشی مستقیم بر مهارت خواندن دانش آموزان با ناتوانی ویژه ی یادگیری خواندن تاثیر مثبت دارد.

Keywords:

آموزش مستقیم , ناتوانی یادگیری خواندن (اختلال خواندن) , طرح تک آزمودنی , طرح خط پایه ی چندگانه