مقایسه ی تاثیر تدریس به شیوه ی سخنرانی و تدریس مشارکتی با استفاده از پازل بر میزان یادگیری و رضایتمندی دانشجویان پرستاری

یکی از شیوه های نوین آموزشی که اساس آن بر مبنای یادگیری مشارکتی قرار دارد، روش پازل می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ی تاثیر تدریس به شیوه ی سخنرانی و تدریس مشارکتی با استفاده از پازل بر میزان یادگیری و رضایت از تدریس دانشجویان پرستاری انجام گرفت. در این مطالعه ی نیمهتجربی، با طرح پیشآزمون_ پسآزمون، ۳۷ نفر دانشجوی سال سوم پرستاری دانشکده ی پرستاری آبادان که واحد داخلی جراحی ۴ را اخذ نموده بودند، شرکت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه ی یادگیری و پرسشنامه ی رضایت از تدریس بود. روایی پرسشنامه ها به صورت روایی محتوا و بر اساس نظرات متخصصان و به ترتیب: ۷/۰ و ۹۶/۰ محاسبه شد. نمونه-گیری به شیوه ی نمونه ی در دسترس انجام و دانشجویان به طور تصادفی به دو گروه، تدریس به روش سخنرانی (۱۷ نفر) و تدریس مشارکتی با استفاده از پازل (۲۰ نفر) تقسیم شدند، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS۱۹ و آزمون های آماری تی زوجی، تی دو نمونه ای مستقل و کای اسکور تجزیه و تحلیل شد. بین میانگین نمرات یادگیری قبل و بعد از اجرای برنامه در گروه پازل به ترتیب: (۷/۳± ۶/۱۵و ۶/۳±۵/۳۲)، (۰۰۱/۰>p) و گروه سخنرانی (۳/۲±۵/۱۵ و ۷/۲± ۰۵/۳۳)، (۰۰۱/۰>p) اختلاف معنادار دیده شد. همچنین با وجودی که میانگین نمرات رضایت از تدریس در گروه پازل (۱۶± ۵/۵۶) بیشتر از گروه سخنرانی (۱/۱۳ ± ۴/۵۰) بود، اما اختلافشان معنادار نبود (۲۱/۰p= ). از نظر دانشجویان تدریس به شیوه ی پازل باعث تقویت مهارت های ارتباطی، افزایش انگیزه، ارتقای یادگیری، تقویت مهارت-های تجزیه و تحلیل مفاهیم درسی و توسعه ی توانایی آن ها به عنوان عضوی از گروه شد.

Keywords:

یادگیری , تدریس مشارکتی , سخنرانی , پازل , رضایت از تدریس