زیبایی شناسی در منظر معماری شهرها

امروزه با گسترش و توسعه شهرها، مبادی ورودی آن به مسیرهای سریع السیر و منظر معماری شهرها، برای تردد وسایل نقلیه موتوری تبدیل شده است و زمین های مجاور آنها نیز به کاربری های مزاحم و ناسازگار با محیط اختصاص یافته است که بی نظمی و اغتشاش بصری این فضاها را تشدید می کنند. انسان با تمام دارایی های تاریخی، فرهنگی و اخلاقی و به طور کلی ارزشی ، تاثیرات مستقیمی بر چگونگی شکل گیری اصول و معیارهای طراحی منظر داشته و ساختار کالبدی و فضایی آن را تحت تاثیر قرار داده است. با اندک نگاهی به آثار هنری ایرانیان و تاملی کوتاه در آن ها درمی یابیم که سرچشمه تمامی هنرهای ایرانی برگرفته از تجسم عینی اندیشه مردمانی است که تاش کرده اند جهان بینی خود را در قالب آن هنر بیان کنند. این تحولات موجب شد فضای ورودی شهرها نیز ارزش مکانی خود را از دست بدهند، بطوریکه امروزه کمترین ویژگی های فضای شهری مطلوب را دارند؛ با توجه به اینکه فعالیت های فرهنگی در مسجد، مدرسه و بازارها شکل می گیرد، برای بررسی فعالیت های فرهنگی در معماری معاصر، به بررسی سلسله مراتب فضاهای فرهنگی در معماری ایرانی اسلامی پرداخته شده است، تا با توجه به این موارد بتوانیم فعالیت های فرهنگی معاصر را متناسب با فعالیت های معماری ایرانی اسلامی شکل دهیم. در نتیجه می توان گفت با توجه به وجود اختلاف نظر اندیشمندان معماری در خصوص ماهیت معماری اسلامی از آنجا که علم و هنر دو بعد اصلی معماری هستند, لذا به نظر می رسد یکی از روش های دستیابی به ماهیت معماری اسلامی, پرداختن به مقوله علم دینی است.

Keywords:

واژه کلیدی: زیبایی شناسی , معماری شهرها