اثربخشی توانمندسازی روان شناختی بر مسولیت پذیری و بهزیستی روانشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی توانمندسازی روانشناختی بر مسئولیت پذیری و بهزیستی روان شناختی نوجوانان است طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری کلیه نوجوانان شهر ۰۰۰۰۰ در نیمه اول سال ۱۴۰۱ بود نمونه ای به حجم ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۵) نفر) و کنترل (۱۵) (نفر) جای دهی شدند برای جمع آوری دادهها از مقیاس مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه مسئولیت پذیری شخصی برای نوجوانان مرگلر و شیلد (۲۰۱۶) استفاده شد و برای گروه آزمایش، توانمندسازی روانشناختی در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای برگزار شد نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد توانمندسازی روانشناختی موجب بهبود میزان مسئولیت پذیری و بهزیستی روان شناختی نوجوانان میشود (۰/۰۰۱ = P). بر اساس یافته های پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که مداخله توانمندسازی روانشناختی از کارایی لازم جهت افزایش بهزیستی و مسئولیت پذیری برخوردار است؛ بنابراین روش مداخله ای موثری است که درمانگران میتوانند جهت رشد ویژگیهای مثبت روان شناختی نوجوانان از آن استفاده کنند.

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , سرزندگی , بهزیستی روان شناختی , نوجوانان