ارزیابی کیفیت یادگیری دانش آموزان دوره دوم ابتدایی در مدارس مناطق برخوردار وکم برخوردار ناحیه ۴ مشهد قبل و بعد از مجازیسازی (شبکه شاد)

پژوهش حاضر باهدف بررسی کیفیت یادگیری دانش آموزان دوره دوم ابتدایی قبل و بعد از مجازی سازی (شبکه شاد) در مدارس ناحیه ۴ آموزش و پرورش مشهد انجام شده است. روش این پژوهش از نوع توصیفی - زمینه یابی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ شهر مشهد که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تدریس بوده اند، میباشد که به دلیل پراکندگی جغرافیایی بالا، این ناحیه انتخاب و درنهایت به دو ناحیه برخوردار و کم برخوردار تقسیم گردید. با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۷۴ نفراز معلمین به عنوان معلمین شاغل در مناطق برخوردار و تعداد ۱۲۴ نفراز معلمین به عنوان معلمین شاغل در مناطق کم برخوردار به عنوان نمونه انتخاب شدند. شیوه نمونه گیری خوشه ای و ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت یادگیری می باشد. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ سنجیده شد. در نهایت اطلاعات به دست آمده در این پژوهش با استفاده از آزمون t همبسته و t مستقل تجزیه و تحلیل گردید. نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که مجازی سازی (استفاده از شبکه شاد در دوران کرونا) به نحو قابل توجهی باعث پایین آمدن کیفیت یادگیری دانش آموزان در تمامی ابعاد کیفیت یادگیری شده است. این در حالی است که در هر دو حالت آموزش حضوری و آموزش مجازی (شبکه شاد) میزان و کیفیت یادگیری دانش آموزان مناطق برخوردار به طور معناداری بالاتر از میزان و کیفیت یادگیری دانش آموزان مناطق کم برخوردار می باشد

Keywords:

آموزش مجازی , کیفیت یادگیری , آموزش ابتدایی , شبکه شاد.