بررسی رابطه متقابل سیاست راهبردی ایران و جهانی شدن گردشگری با استفاده از تکنیک SWOT

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه متقابل سیاست راهبردی ایران و جهانی شدن گردشگری با استفاده از تکنیک SWOTبود. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که براساس طراحی پرسشنامه دلفی و پس از تایید روایی صوری، روایی سازه KMO ۰/۹۰۸ و پایایی α=۰/۹۸ با سوالات منظم و تکرار شونده از جامعه آماری مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری اینتحقیق، کلیه متخصصان، کارشناسان و اعضای هیات علمی رشته مدیریت گردشگری و نخبگان این حوزه در دانشگاه های کشور وهمچنین شاغلان فعال درحال حاضر صنعت گردشگری کشور بودند ( ۴۹ نفر) که از این بین ۲۰ نفر به صورت هدفمند به عنواننمونه آماری جهت توزیع پرسشنامه دلفی انتخاب شدند. از آزمون K-S جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد. ازآزمون معناداری میانگین ها برای بررسی میزان اهمیت گویه ها و از تحلیل عاملی مرتبه دوم برای استخراج و شناسایی نقاط ضعف وقوت و تهدیدات و فرصت های رابطه متقابل سیاست راهبردی ایران با جهانی شدن گردشگری با استفاده از روش های پانلکارشناسی و مصاحبه عمیق استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که دولت باید زمینه سرمایه گذاری بخش خصوصی و سرمایهگذاری خارجی در توسعه زیرساخت های گردشگری را فراهم و امنیت لازم را برای مسافران خارجی مهیا و زمینه ورود آسان تر آنهارا به کشور فراهم کند. جهانی شدن، یک پدیده چند وجهی و اجتناب ناپذیر است که جوامع با آن روبرو هستند. مدیریت این پدیدهجهت افزایش اثرات مثبت و اجتناب از اثرات منفی آن ضروری است. در این راستا، شناخت این اثرات از جنبه های گوناگون میتواند بستری مناسب جهت توسعه و برنامه ریزی های موثر در کشور باشد.

Keywords:

گردشگری , جهانی شدن , ایران , سیاست راهبردی , تکنیک SWOT