تاثیر پیش بینی استراتژیک و ظرفیت جاذب بالقوه بر انعطاف پذیری استراتژیک و تاثیر آن بر نوآوری مدل کسب و کار با تاکید بر عدم اطمینان محیطی

علیرغم اهمیت نقش پیش بینی استراتژیک و ظرفیت جاذب بالقوه بر انعطاف پذیری استراتژیک و تاثیر آن بر نوآوری مدل ک سب و کار با تاکید بر عدم اطمینان محیطی، در مطالعات گذ شته مربوط به این دو حوزه توجه شایانی به این مهم نشده است. لذا این پژوهش به بررسی تاثیر پیش بینی استراتژیک و ظرفیت جاذب بالقوه بر انعطاف پذیری استراتژیک و تاثیر آن بر نوآوری مدل کسب و کار با تاکید بر عدم اطمینان محیطی پرداختهاست. تحقیق حاض ر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت جزء پژوهش های توص یفی با روش پیمایشی می باشد. روش گردآوری اطلاعات پر س شنامه بوده ا ست. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و کار شنا سان شرکت سایپا شی شه زیر مجموعه شرکت خودرو سازی سایپا م شتمل بر ۵۹ نفر میبا شد پر س شنامه به ۵۹ نفر توزیع گردید و در نهایت ۵۹ پرسشنامه سالم جهت تحلیل برگشت داده شدند. جهت تجزیه و تحلیل توسط نرم افزار اسمارت پیالاس انجام شد. نتایج تحقیق ن شان داد که پیش بینی ا ستراتژیک، ظرفیت جذب بالقوه بر انعطاف پذیری ا ستراتژیک تاثیر می گذارد. نتایج دیگر تحقیق نشان داد که عدم اطمینان محیطی، تاثیر پیش بینی استراتژیک و ظرفیت جذب بالقوه را بر انعطاف پذیری استراتژیک را تعدیل می کند. همچنین نتایج دیگر حاکی از تاثیر انعطاف پذیری استراتژیک بر نوآوری مدل ک سب و کار میبا شد. نتایج تحقیق میتواند برای مدیران و کار شنا سان شرکت سایپا شی شه زیر مجموعه شرکت خودرو سازی سایپا جهت افزایش انعطاف پذیری استراتژیک ، مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

پیش بینی استراتژیک , ظرفیت جاذب بالقوه , انعطاف پذیری استراتژیک , نوآوری مدل کسب و کار , عدم اطمینان محیطی