تبیین ابعاد انتقال الکترونیکی وجوه در نظام بانکداری

صنعت بانکداری، از جمله صنایع مهم و مطرح دنیاست و گسترش روزافزون دانش بشری در زمینه علوم الکترونیکی سبب شده است که این صنعت نیز از این دانش بهره فراوان داشته باشد و توسعه فعالیت های الکترونیکی به لحاظ کاهش هزینه ها، سرعت بخشیدن به انجام مبادلات، بهره گیری از فرصت های زودگذر در عرصه تجارت و... رو به افزایش است و بانک ها نیز به عنوان یکی از مهم ترین شبکه های نقل و انتقال وجوه، وظیفه ای خطیر را به عهده دارند. راه اندازی سیستم خودپرداز بانک ها و ارتباط آن با دستگاه ها و پایانه های فروش (pos) برای دارندگان کارت های الکترونیکی این امکان را فراهم نموده تا وجوه کالاهای خریداری شده خود را به صورت الکترونیکی پرداخت نمایند. هدف این پژوهش تبیین ابعاد انتقال الکترونیکی وجوه در نظام بانکداری می باشد با استفاده از روش کتابخانه ای ادبیات موضوع بررسی می شود بررسی ها نشان می دهد پرداخت هایی که از طریق سیستم های انتقال الکترونیکی صورت می پذیرند از مزایای بالاتری نسبت به پرداخت ها به شیوه سنتی برخوردارند زیرا سیستم های انتقال الکترونیکی وجوه به گونه ای طراحی می شوند که احتمال دستبرد، سرقت، مفقود شدن و عدم انتقال و... به حداقل ممکن می رسد این ویژگی ها عبارتند از: امنیت، سرعت، آسان بودن وسادگی، هزینه کم، پایانه های شعب، کاهش اشتباهات انسانی، بهره وری و کارایی، بهبود مدیریت وجوه و نقدینگی، بهبود روابط با مشتریان. به خاطر این خصوصیات اغلب افراد معمولا راغب هستند که از این سیستم ها بجای سیستم های سنتی پرداخت استفاده نمایند انتقال وجوه سیستم بانکداری الکترونیک سبب افزایش کارایی نظام بانکداری بدون ربا می گردد، سبب توسعه و بهبود عملکرد سیستم بانکی در حوزه خدمات رسانی می گردد، سبب کاهش هزینه های سیستم بانکی می گردد و سبب افزایش امنیت و شفاف سازی سیستم بانکی می گردد.

Keywords:

بانکداری الکترونیک , انتقال الکترونیکی وجه , نظام بانکداری