یکی از مشخصه های دعاوی مالی در زمان تقدیم دادخواست ،تکلیف خواهان به قید
بهای خواسته در ستون خواسته است.بهای خواسته نقش اصلی را در سرنوشت دعوا دارد و در تعیین مرجع صالح برای رسیدگی وقابلیت رای دادگاه برای تجدیدنظر یا فرجام موثر است.تعیین میزان
بهای خواسته در اختیار خواهان است ،ولی اعتراض به آن لزوما در انحصار خوانده است.اعمال این اعتراض نیازمند فراهم کردن شرایطی است مثل این که اعتراض باید تا اولین جلسه
دادرسی مطرح شود.حقوقدانان بر برخی از این شرایط اتفاق نظر دارندو درباره برخی از آن هااختلاف نظر دارند.در تالیف های حقوقی به همه شرایط اعتراض به
بهای خواسته اشاره نشده است.تامین خواسته درحقیقت توقیف ودرامنیت قراردادن اموال منقول وغیر منقول خوانده می باشد برای آنکه ازتضییع وتفریط خواسته جلوگیری به عمل آید.تامین خواسته ازجمله موارد طواری
دادرسی دانسته اند چون می تواند ضمن
دادرسی یا درجریان
دادرسی تاقبل ازصدورحکم انجام پذیرد ودادگاه راموقتا مکلف به انحراف ازموضوع اصلی دعوا نماید ودرحقیقت صدور رای دادگاه موکول به تصمیم گیری نسبت به همین طواری
دادرسی می باشد.اما
تامین خواسته جنبه توصیفی قضیه است وشرایط ومواردصدور قرارتامین خواسته چندان جای تحلیل وبررسی ندارد.