بررسی بسترهای مبارزه با فساد از طریق سوت زنی در ایران با نگاهی به سازمان ملل متحد واتحادیه اروپا

فساد بیماری انکارناپذیری است که ساختار مطلوب اجتماعی را در سطح وسیعی تهدید می کند. امروزه فساد و کنترل آن دغدغه اصلی تمام کشورها و سازمان های بین المللی است.این دغدغه را می توان در تصویب کنوانسیون ها و صدور قطع نامه های متعدد صادره از سوی سازمان های مختلف بین المللی به خوبی مشاهده کرد.از طرف دیگر فساد و مبارزه با آن یکی از ارکان ضروری هر جامعه است. مردم نقش مهمی در رابطه با کشف و پیگیری فساد در هر جامعه ای ایفا می نمایند. از همین رو در نظام های دنیا، ادبیاتی تحت عنوان « سوت زنی» شکل گرفته است که در آن ناظران عمومی، صدای سازمان در حال انحراف را به گوش مسئولان رسانده و در عوض پاداش دریافت می کنند. رویه ی عملی کشورهای موفق در مبارزه با فساد نشان میدهد که اکتفا به نظارت متمرکز و عدم بهره جستن از ظرفیت بالقوه ی جمع سپاری و نهادهای غیرمتمرکز و مردمی نتیجه ی مطلوب را حاصل نخواهد کرد. در این راستا این گونه کشورها برای تحریک موثر انگیزه ی مردم در راستای گزارش دهی تخلف، بستری مناسب از رهگذر پیش بینی حمایت و تشویق در نظام تقنینی خود سازمان بندی کرده اند.با این حال در این زمینه همچنان خلاهایی به دلیل فقدان جامعیت در قوانین و برنامه های مبارزه با مفساد اقتصادی دیده می شود و ضروری است تا نظام های حقوقی با وضع قانون مستقل درخصوص سوت زنی که شامل تعریف دقیق سوت زنی، نحوه ارسال و دریافت گزارش ها و ایجاد تاسیس های حمایت و پاداش باشد موجب به رسمیت شناختن سوت زنان در عرصه اجتماعی گردد. نظام اداری محور در کشور ما باعث شده است جرایم وسیعی در حوزه های مختلف همچون نظام مالیاتی و سایر موارد مشابه در کشور تشکیل گردد و از طرفی نیز فرهنگ سوت زنی در میان مردم آنچنان رشد و تکامل نیافته است. در این مقاله با روش تحلیلی- تو صفی است، مبانی و ماهیت سوت زنی در ایران، با نگاهی تطبیقی به اسناد ملل متحد،اتحادیه و شورای اروپا مورد بررسی قرار می گیرد.

بررسی بسترهای مبارزه با فساد از طریق سوت زنی در ایران با نگاهی به سازمان ملل متحد واتحادیه اروپا Keywords:

سوت زنی , فساد اداری , نظام حقوقی , اتحادیه اروپا , ایران