رویکرد آزمایشگاه ارزیابی و آزمون تصمیم گیری(دیمتل) در تحلیل موانع کلان شناسایی شده بر پذیرش و توسعه فناوری های نوین در سازمان های رسانه ای

پیشرفت های بنیادین در علم و فناوری، سازوکار اداره­ سازمان­ها را در سراسر دنیا به طرز شگفت انگیزی دستخوش تحول کرده است. ازاین رو، فرهنگ پذیرش و توسعه علم و فناوری در سازمان­های رسانه ای که در لبه تیز قرار دارند مستلزم دقت و توجه جدی است؛ درحالی که تجربه زیسته در سازمان­های مذکور نشان از وجود موانع مهم در پذیرش و کاربردی­سازی فناوری­­های نوین از سوی مدیران و کارکنان دارد. این پژوهش با اهداف ارائه راهبردهای مدیریتی به شناسایی و تحلیل موانع کلان اثرگذار بر پدیده پذیرش و توسعه فناوری های نوین در سازمان­های رسانه ای انجام شده است. موانع کلان اثرگذار از طریق مصاحبه نیمهساختاریافته (با روش تحلیل مضمون) از ۱۴ نفر از خبرگان که به صورت هدفمند انتخاب شدند، احصا شد و از طریق رویکرد پژوهش عملیاتی نرم و تکنیک دیمتل و طراحی پرسشنامه­­ای که در اختیار ۱۳ نفر از خبرگان حوزه مدیریت رسانه قرار گرفت، روابط درونی بین موانع مذکور، شناسایی و تحلیل شد و میزان تعامل بین موانع و اثرگذاری و اثرپذیری هر مانع نسبت به سایر موانع محاسبه ­گردید. نتایج پژوهش نشان­ داد که مهم­ترین موانع کلان اثرگذار عبارت­اند از: اینرسی سازمانی، عدم ­تحو­ل گرایی مدیریت، عدم نگرش نهادی، فقدان تحقیق و توسعه جامع، مسائل مربوط به منابع انسانی، فرهنگ ضعیف سازمانی، عدم ­تحلیل مناسب هزینه فایده در پذیرش فناوری­های نوین، عدم ­پویایی ساختار سازمانی، مسائل زیرساختی، مسائل سیاسی و اداری کلان، موانع قانونی، عدم ­سهولت در دسترسی، آموزش و انتقال فناوری. دو نتیجه­ نظام­یافته از این پژوهش حاصل شده ­است؛ نخست شدت اثرگذاری و اثرپذیری درونی موانع مربوط به توسعه فناوری های نوین در سازمان­های رسانه­ای و سپس اولویت­بندی این موانع انجام شده­ است.

Keywords:

صنعت رسانه , پذیرش فناوری های نوین , سازمان های رسانه ای , رویکرد پژوهش عملیاتی نرم , رویکرد دیمتل