تاثیر ۶ هفته تمرین هوازی بر مقاومت انسولین و ریسک فاکتورهای قلبی - عروقی در زنان مبتلا به سندروم متابولیک

مقدمه و هدف: پزشکان و متخصصان علوم تندرستی از پدیده چاقی و اضافه وزن به عنوان عامل خطرزای بیماری های قلبی - عروقی ودیابت و سندرم متابولیک یاد می کنند. هدف از مطالعه تعیین اثر ۶ هفته تمرین هوازی بر مقاومت انسولین وریسک فاکتورهای قلبی -عروقی در زنان دارای سندرم متابولیک بود.مواد و روش ها: برای این منظور تعداد ۲۴ زن میانسال غیر ورزشکار مبتلا به سندرم متابولیک به شیوه تصادفی به دو گروه کنترل (بدون شرکت در برنامه تمرینی) و تجربی (شرکت در تمرینات هوازی ۶ هفته) تقسیم شدند. سطوح ناشتایی ریسک فاکتورهای قلبی عروقی TG,TC,LD.,HDL و مقاومت انسولین و شاخص های آنتروپومتریکی در شرایط قبل و پس از برنامه تمرینی در هر دو گروه اندازه گیری شد. از آزمون آماری تی مستقل جهت مقایسه سطوح پایه متغیرها بین دو گروه از آزمون آماری کواریانس جهت مقایسه متغیرها بین دو شرایط قبل و پس از برنامه تمرینی استفاده شد. نتایج: تمرینات هوازی به کاهش معنی دار شاخص های آنتروپومتریکی در گروه تجربی منجر شد اما این متغیرها در گروه کنترل تغییر نکردند. تغییر معنی داری در سطوح LDL,TG,TC متعاقب تمرینات هوازی مشاهده نشد. تمرین هوازی به افزایش معنی دار HDL وکاهش مقاومت انسولین در مقایسه گروه کنترل منجر شد.نتیجه گیری اجرای تمرینات هوازی حتی کوتاه مدت با بهبود برخی مولفه های متابولیکی در بیماران سندرم متابولیکی همراه است.

Keywords:

تمرین هوازی , ریسک فاکتور قلبی - عروقی , مقاومت انسولین , سندرم متابولیک