امکانسنجی نظارت استصوابی مجلس شورای اسلامی در تصویب معاهدات بین المللی با تبیینموضوع برجام

شان صلاحیت قانون گذاری مجلس شورای اسلامی در چارچوب اصول قانون اساسی عام است و در راستای اصل تفکیک قوا در عموم مسائل در حدود مقرر در قانون اساسی میتواند قانون وضع نماید در نظام حقوق داخلی جمهوری اسلامی ایران، قواعد حقوق بین الملل بر قواء د حقوق داخلی برتری ندارد و در حکم قانون عادی محسوب می شود. بر این اساس در این پژوهش این سوال مطرح میشود که چرا تصویب معاهدات و نظارت بر فعالیتهای هسته ای در قلمرو صلاحیت مجلس شورای اسلامی قرار دارد؟ روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت اسنادی - کتابخانه ای و نوع پژوهش توصیفی- تحلیلی است. بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت یکی از مهمترین کارویژه های مجلس امر نظارت استصوابی مجلس در برخی امور مهم اجرایی است؛ قراردادهای بین المللی مقرر در اصل ۷۷ از قبیل عهدنامه ها مقاولمه نامه ها، قراردادها و موافقت نامه های بین المللی که بالطبع عمل تعهد مابین دولتها که عمل قوه مجریه است باید به تصویب مجلس نیز برسد. فعالیتهای هسته ای ایران یکی از مهمترین بخشهای سیاست خارجی دولت جمهوری اسلامی ایران است که در واقع نوع این سیاست را کنشی معین می کند که دولت جمهوری اسلامی ایران از خود به عنوان برونداد در قبال درون دادها و تقاضای محیطی جامعه بین الملل بروز میدهد

Keywords:

امکان سنجی مجلس شورای اسلامی , صلاحیت نظارت استصوابی , ماهیت فعالیتهای هسته ای , اصول ۷۷ و ۱۲۵ , برنامه جامع اقدام مشترک