بررسی مقایسه ای میزان و علل صدور مجوز سقط جنین قانونی در زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی شهرستان بویراحمد در سال ۹۱ تا ۹۶

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 204

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GHANON-4-16_002

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1401

Abstract:

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ای میزان و علل صدور مجوز سقط جنین قانونی در زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی شهرستان بویراحمد در سال ۹۱تا ۹۶ انجام گرفت. این تحقیق بصورت توصیفی - مقطعی انجام گرفت. جامعه و نمونه آماری پژوهش شامل همه ی زنانی که برای دریافت مجوز سقط درمانی در فاصله ۹۱تا ۹۶ به بخش معاینات زنان پزشکی قانونی شهرستان بویراحمد مراجعه کرده بودند به تعداد ۶۰۸ نفر به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها بر اساس اطلاعات موجود در پرونده های آنان جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS۲۱ و با استفاده از آمارهای توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۶۰۸ نفر برای اخذ مجوز سقط به پزشکی قانونی مراجعه نمودند که ۵۱۷ مورد (۸۵%) مجوز سقط دریافت نمودند عوامل سقط جنین ۴۸۰ مورد (۲/۹۲%) جنینی و ۳۷ مورد (۱/۷%) مادری بوده است. از نظر صدور مجوز بر اساس علل مادری بیشترین علت، بیماری قلبی مادر ۱۴ مورد (۸/۳۷%) و بر اساس علت جنینی، تالاسمی ماژور با ۸۴ مورد (۵/۱۷%) و آنانسفال ۷۵ مورد (۶/۱۵%)، بیشترین علت مشکلات جنینی بوده است. بیشترین فراوانی سنی مادران ارجاعی به پزشکی قانونی جهت اخذ مجوز سقط ۱۷۳ مورد (۵/۲۸%) در گروه سنی ۳۵-۳۰ سال و ۳/۲۵% در زمان ۱۸ هفتگی جنین بیشترین فراوانی را دارا بود. از نظر تحصیلات این زنان در سطح دیپلم ۱۸۶ مورد (۶/۳۰%) و راهنمایی ۱۲۶ مورد (۷/۲۰%) و خانه دار (۸/۹۱%) بوده اند که ۱/۶۷% در شهر و ۹/۳۲% در روستا سکونت داشته اند. نتیجه گیری: اگر چه میزان مراجعه به پزشکی قانونی جهت اخذ مجوز سقط در سال ۹۶ نسبت به سالهای قبل کاهش داشته اما موارد علل جنینی درخواست سقط درمانی به طور گسترده ای در حال افزایش است و نسبت سن مادران در زمان بارداری افزایش داشته است. همچنین اختلال تالاس می ماژور همچن ان بالاترین عل ت اختلال جنینی در است ان محس وب می شود.

Authors

کامروز امینی

دکترای عمومی، مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، یاسوج، ایران.

فاطمه یاری نسب

نویسنده مسئول - کارشناس ارشد مطالعات زنان، مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، یاسوج، ایران.