اخلاق سازمانی ابزاری ، شاخص اثرگذار برترومای اعتماد

زمینه: امروزه با پیچیده تر شدن سازمانها و ایجاد نگرشهای جدید نسبت به تاثیر عوامل غیر قابل رویت ولی موثر بر اعتماد، موضوعات اخلاق در محیط کار مورد توجه قرار گرفته است. منظور از این پژوهش بررسی انواع اخلاق سازمانی و شناسایی اخلاق سازمانی موثر بر ترومای اعتماد افراد است. روش : تحقیق از روش آمیخته انجام و دربخش کیفی از تحلیل تم و جامعه آماری کارکنان رسمی بانکهای ایران ، نمونه آماری۱۱ نفراز خبرگان بانکی بصورت غیر تصادفی و هدفمند با استفاده از پرسشنامه نیمه ساختارمند ، مصاحبه و روش دلفی استفاده شد . بخش کمی از نوع توصیفی و همبستگی ، جامعه آماری کارکنان بانکها ونمونه ۳۸۴ نفری بصورت تصادفی ساده و براساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار پرسشنامه محقق ساخته ، روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: طبق مطالعات کتابخانه ای ۱۶شاخص برای سنجش انواع اخلاق سازمانی و ۱۰شاخص برای ترومای اعتماد شناسایی شد که پس از مصاحبه با نخبگان ۳ شاخص دیگر به آن  اضافه شد. اخلاق ابزاری با ضریب استاندارد ۵/۰اثر مثبت و معنادار بر ترومای اعتماد دارد و سایر انواع اخلاق سازمانی اثر منفی و معنی داری برترومای اعتماد دارند. نتیجه گیری : اخلاق سازمانی ابزاری ، اثر مستقیم بر ترومازای اعتماد افراد دارد. سازمانها برای مقابله با این اثر ترومازا باید ارزشهای اصلی اخلاقی را از طریق آموزشهای منظم ، ارتباطات موثر و تقویت محیط حمایتی مانند چارچوبهایی برای تصمیم گیری مشترک وگفتگو توسعه دهند.

Keywords:

Instrumental ethics , Instrumental ethical climate , اخلاق سازمانی , ترومای اعتماد , جو اخلاقی ابزاری