رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی با خلاقیت دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه منطقه ۵ تهران

هدف از این پژوهش تعیین رابطه هوش معنوی و هوش هیجانی با خلاقیت دانش آموزان دختر دوره متوسطه منطقه ۵ شهر تهرانبود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۱۵۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شد. پژوهش حاضر غیرآزمایشیاز نوع همبستگی است. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها ازسه پرسشنامه: هوش معنوی دینر و پرسشنامه هوش هیجانی شوتو پرسشنامه خلاقیت اونیل استفاده شد.اطلاعات ونتایج به دست آمدبااستفاده ازآمارتوصیفی (فراوانی،درصدومیانگین) وآماراستنباطی (آزمون تحلیل رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.با توجه بهنتایج آزمون ارائه و تایید شده میتوان گفت که بین هوش معنوی (درک و ارتباط با سرچشمه هستی- اتکا به هسته درونی) با خلاقیت دانش آموزان رابطه مثبت و معنی داری p<۰/۰۰۵ وجود دارد و علامت مثبت ضریب همبستگی رابطه مثبت بین دو متغیر است؛ بدین معنی که با تقویت هوش معنوی دانش آموزان، خلاقیت آنها بهبود می یابد. همچنین در فرضیه دوم پژوهش روشن می گردد که ارتباطمثبت و معنی داری بین هوش هیجانی (ارزیابی و ابراز هیجان- تنظیم هیجان – بهره برداری از هیجان) با خلاقیت دانش آموزان وجوددارد و علامت مثبت ضریب همبستگی رابطه مثبت بین دو متغیر است؛ بدین معنی که با تقویت هوش هیجانی دانش آموزان درزمینه های ارزیابی و ابراز هیجان، تنظیم هیجان و بهره برداری از هیجان، خلاقیت در آنها بهبود می یابد.

Keywords:

هوش معنوی , هوش هیجانی , خلاقیت