پاکسازی پسماندهای حفاری آلوده به مواد نفتی با استفادده از باکتری های بومی و باگاس نیشکری در جنوب استان خوزستان

امروزه آلودگی های نفتی یکی از معضلات محیط زیست خوزستان محسوب می شود. علاوه بر آلودگی نشت مواد نفتی، مقادیر عظیمی پسماند نفتی در پالایشگاه ها و دکل های حفاری تولید می شود. یکی از روش ها موثر در پاکسازی هیدروکربن های نفتی "زیست پالای" می باشد. هدف از این تحقیق پالایش پسماندهای نفتی به صورت بیولوژیک است. باگاس نیشکری عنوان منبع آلی بکار گرفته شد. تحقیق در سایت حفاری شماره مارون در سال - اجرا گردید. پس از تلقیح باکتری ها در تیمار، شمارش جامع میکروبی و روند تغییرات کربن، و هیدروکربن های نفتی انجام شد. پسماندهای نفتی دارای شوری بالای PH≥۱۰ ؛( dS/m ۳۲.۶۷ ) و TPH= ۲۲۶۰۰ ppm بوده اند. نتایج بیانگر روند کاهش میزان TPH در تیمارهای آزمایش بود. کاهش TPH در تیمار بیشتر از سایر تیمارها بوده و در روز ۸۰ام به ۴۶۳۲ppm؛ (۸۰ درصد کاهش) یافته است همچنین همبستگی بین زمان و کاهش از نوع متوسط و منفی بوده و اختلاف معنی داری بین تمیارها وجود داشته است. نتایج حاصل از بررسی تغییرات نسبت C\N نشان داد که این شاخص در تمام تیمارها روندی کاهشی داشته است. در تیمار طی ۸۰ روز از ۷۱.۱۵ به ۲۹.۵ کاهش یافت (۵۹ درصد کاهش ) که بیانگر استفاده خوب باکتری ها از منبع کربن به عنوان منبع غذایی می باشد. در بحث فلزات سنگین مثل کادمیم (cd)، جیوه (Hg)، سرب (Pb) و نیکل (Ni) که برای گیاهان، جانوران و انسان بسیار خطرناک می باشند. نتایج بیانگر عدم وجود یا میزان بسیار کم این عناصر نسبت به شاخص های استاندارد می باشد.

Keywords:

پسماند حفاری , زیست پالای , باگاس نیشکر , نسبت TPH , C/N