یکی از مهم ترین حوزه های دانش مدیریت پروژه که چندی است به عنوان یکی از مهم ترین عوامل در اجرای بایستۀ پروژه های عمرانی / سرمایه ای، مورد توجه دست اندرکاران پروژه های عمرانی و سرمایه ای قرار گرفته ، تعامل
کیفیت با مدیریت پروژه و تکوین مبحث “ مدیریت
کیفیت پروژه “ می باشد . نظر به فراگیری
کیفیت و اهمیت ویژ ۀ آن در تحقّق ّفعالیت های طرح ریزی شده ، امروزه
کیفیت به عنوان مفهومی انفکاک ناپذیر از نظام مدیریت قلمداد شده، اصول مدیریت
کیفیت نیز با فنون مدیریت پروژه درآمیخته است . اهمیت راه بردی پروژه های بزرگ و حجم وسیع سرمایه گذاری لازم ( ریالی / ارزی ) به تناسب وسعت و اهمیت آن ها ، موجب شده تا این پروژه ها از جایگاه ویژه ای نزد دولت ها برخوردار باشند . از این رو مدیریت پروژه هایی با ابعاد ملّ ی / فراّ ملی، پیچیدگی ها و ظرافت های خاصی در بهینه سازی و موازنۀ عواملی هم چون محدود ۀ طرح، زمان ، هزینه و سایر منابع لازم را دا را می باشند، به که
کیفیت طوری فعالیت ها - نه تنها طی عملیات اجرایی تا زمان راه اندازی بلکه در دوران بهره برداری پروژه - احراز شده باشد . مطالعۀ وضعیت اجرایی پروژه های عمرانی و ملّی در کشور حاکی از ظرفیت های قابل توجه برای به کارگیری شایستۀ مفاهیم و فنون مدیریت
کیفیت در پروژ ه ها می باشد، چنان که سنگینی بار ناشی از تعویق زمان بهره برداری از بسیاری پروژه ها، هم چنین
کیفیت نازل اجرای برخی، اثرات مخّربی بر پیکرۀ اقتصاد کشور گذارده است که البته با توانمندی های علمی و مدیریتی موجود، چندان سازگار نیست . میانگین مدت بالغ بر 9 سال برای اجرای طرح های عمرانی ملّی در کشور (1) ، راکد ماندن حدود چهل هزار میلیارد ریال سرمایه در طرح های نیمه تمام دولتی (2) و استهلاک سالیانه هشت هزار میلیارد ریال بر اثر راکد ماندن این حجم سرمایه و تشکیل حداقل % 1-1/5 از نرخ تورم به دلیل رکود این میزان سرمایه ملّی (3) ، شاهدی براین ادعاست به طوری که تسریع در چاره جویی را حیاتی می سازد.