بررسی تاثیر هزینه نمایندگی بر رابطه بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

حقیق حاضر به بررسی نقش تعدیلگر هزینه نمایندگی بر رابطه بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸ میپردازد. متغیر وابسته این تحقیق سطح نگهداشت وجه نقد و متغیر مستقل مدیریت سود واقعی میباشد. برای سنجش متغیر مدیریت سود واقعی از معیار کوهن و زاروین (۲۰۱۰) استفاده شده است. متغیر تعدیل گر نیز هزینه نمایندگی میباشد که در این پژوهش مطابق آنگ و همکاران (۲۰۰۰) و رشید (۲۰۱۴) از معیار نسبت هزینه های عملیاتی استفاده می شود؛ که برابر است با نسبت هزینه های عملیاتی به فروش خالص. برای آزمون فرضیات از رگرسیون چند متغیره و داده های مقطعی با استفاده از نرم افزار استاتا بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد رابطه منفی و معناداری وجود دارد. هم چنین، نتایج نشان دهنده عدم ارتباط معنادار بین هزینه نمایندگی و مدیریت سود واقعی میباشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین هزینه نمایندگی و نگهداشت وجه نقد وجود ندارد. در نهایت، نتایج نشان دهنده عدم تاثیر هزینه نمایندگی بر رابطه بین این دو متغیر می باشد.

بررسی تاثیر هزینه نمایندگی بر رابطه بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران Keywords:

نگهداشت وجه نقد , مدیریت سودواقعی , هزینه نمایندگی.