ارزیابی ابعاد سازمان یادگیرنده بر اساس مدل شش عاملی در دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه: سازمان یادگیرنده یکی از مفاهیم جدید، برای مدیریت سازمان ها، به منظور همسویی با تغییرات پیرامونی ناشی از جهانی شدن اقتصاد و پیچیدگی های مربوط به آن، در محیط پرتلاطم و متغیر امروزی است.هدف پژوهش حاضر، ارزیابی دانشگاه علوم پزشکی ایران از نظر انطباق با ویژگی های سازمان یادگیرنده، با استفاده از الگوی شش عاملی INVEST می باشد. روش ها: نوع تحقیق غیر آزمایشی- توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش، اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، به تعداد ۲۱۱۰ نفر در سال ۹۸-۱۳۹۷، می باشند که با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای، حجم نمونه نهایی معادل ۳۲۵ نفر تعیین شده است. در ضمن داده ها با استفاده از پرسشنامه ی INVEST گردآوری شده ه و با استفاده از نرم افزار SPSS۲۲ و LISREL۱۰ و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل گردیده است. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که این دانشگاه از نظردارا بودن ویژگی های سازمان یادگیرنده در حد متوسط و بالاتر قرار دارد و میانگین تجربی و نظری مولفه های فراگیران باانگیزه، فرهنگ پرورش دهنده، یادگیری افزایش یافته، مدیریت حمایتی و دورنمایی برای یادگیری با P<۰.۰۵ تفاوت معنادار وجود داشته در حالی که بین میانگین تجربی و نظری متغیر ساختارهای قابل تغییر، تفاوت معناداری مشاهده نشده است. نتیجه گیری: با توجه یافته های پژوهش، نیروی محرکه در تبدیل دانشگاه علوم پزشکی ایران، به سازمان یادگیرنده، فراهم است و تلاش و حمایت مضاعف مدیران، در بهبود و ارتقاء مولفه فوق، به منظور تحقق سازمان یادگیرنده واقعی، پیشنهاد می گردد.

Keywords:

Learning Organization , Enhanced Learning , Supportive Management , Transforming Structures , سازمان یادگیرنده , یادگیری افزایش یافته , ساختارهای قابل تغییر , فراگیران با انگیزه.