تاثیر مداخله آموزشی-درمانی با رویکرد آدلری بر ارتقاء ابعاد سرمایه روانشناختی دانشجویان

مقدمه: برخورداری دانشجویان از سرمایه روانشناختی با پیامدهای مثبت زیادی همراه است. سرمایه روانشناختی،  عاملی مهم در کاهش فرسودگی تحصیلی و اهمال کاری دانشجویان و نیز افزایش اشتیاق تحصیلی به شمار می رود. هدف پژوهش حاضر، تاثیر مداخله آموزشی-درمانی با رویکرد آدلری بر ارتقاء ابعاد سرمایه روانشناختی(شامل امیدواری، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی) در دانشجویان بود. روش ها: پژوهش حاضر، از نوع نیمه آزمایشی با طرح  پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل با پیگیری یک ماهه بود.. به منظور انجام پژوهش، از بین کلیه دانشجو-معلمان دانشگاه فرهنگیان، پردیس دخترانه رسالت شهر زاهدان در  سال تحصیلی۹۸- ۹۷ که در پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز(۲۰۰۷) نمرات پایینی گرفته بودند، نمونه ای هدفمند به حجم ۳۰ نفر انتخاب و  به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) جاگماری شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای   تحت  مداخله آموزشی-درمانی بر اساس رویکرد آدلر-درایکورس-شوناکر  قرار گرفتند و گروه کنترل در این مدت هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات آموزش، آزمودنی های هر دو گروه آزمایش و کنترل در معرض پس آزمون و یک ماه بعد ، تحت آزمون پیگیری   قرار گرفتند. . برای تجزیه و تحلیل داده ها  از  آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره(مانکوا)  و تک متغیره(آنکوا) با استفاده از  نرم افزار SPSS_۲۳  استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره های ابعاد سرمایه روانشناختی شامل امیدواری، خوش بینی، تاب آوری و خودکارآمدی در گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری در قیاس با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است که نشان دهنده بهبود سرمایه روانشناختی در گروه آزمایش تحت مداخله آموزشی بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که مداخله آموزشی-درمانی با رویکرد آدلر- درایکورس- شوناکر می تواند در بهبود سرمایه روان شناختی دانشجویان موثر باشد.

Keywords:

educational-therapeutic intervention , Adler’s approach , psychological capital , students , University , مداخله آموزشی- درمانی , رویکرد آدلری , سرمایه روانشناختی , دانشجویان , دانشگاه