بررسی میزان اثربخشی اجرای «طرح هوشمند سازی مدارس» و رابطه آن با جو یادگیری محور

هدف اساسی این تحقیق تعیین اثربخشی اجرای طرح هوشمندسازی مدارس و رابطه آن با جو یادگیری محور مدرسه در مدارس متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۹۳- ۱۳۹۲ است. تحقیق حاضر، پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را تمامی مدیران و معلمان مدارس هوشمند مقطع متوسطه شهر تبریز که در سال تحصیلی ۹۳- ۱۳۹۲ مشغول بودند، تشکیل می دهند که از بین (۴۶۰ نفر و ۱۸ مدرسه هوشمند) به تعداد (۲۱۰ نفر و ۱۴ مدرسه هوشمند) به صورت خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه محقق ساخته ۳۸ سوالی میزان اجرای هوشمندسازی با ضریب پایایی (۹۰/۰) و پرسشنامه اجراشده ۲۴ سوالی جو یادگیری محور مدرسه با ضریب پایایی (۸۵/۰) بود؛ که داده های جمع آوری شده از طریق روش های آماری توصیفی و استنباطی (t تک گروهی و ضریب همبستگی پیرسون) تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین اجرای هوشمندسازی در مولفه های هشتگانه(استمرار فرایند یادگیری در خارج از مدرسه، ایجاد محیط پویا و جذاب برای شکوفایی استعدادها، افزایش حضور و تعامل در فرایند یادگیری، ترویج یادگیری تجربی و دانش-آموز محوری و توسعه مهارت های کلامی، اجتماعی و تخصصی) با جو یادگیری محور مدرسه رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.

Keywords:

مدارس هوشمند , جو یادگیری محور مدرسه , جو مدرسه , هوشمندسازی مدارس