سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم، با تاکید ویژه بر جنوب شرقی استان کرمان: کاربرد آ نها در چینه‎‍نگاری رخدادی (تفرا)

Publish Year: 1401
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 211

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JSSR-38-2_006

Index date: 18 December 2022

پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم، با تاکید ویژه بر جنوب شرقی استان کرمان: کاربرد آ نها در چینه‎‍نگاری رخدادی (تفرا) abstract

سازند قم (الیگوسن- میوسن پیشین) از توالی ضخیمی از مارن‎‍های دریایی، سنگ های کربناته، ژیپس و سیلیسی آواری تشکیل شده است. وجود همراهان آذرین، بارزترین تغییر رخساره سازند قم است. این مقاله، اولین مثال منتشرشده از کاربرد چینه‎‍نگاری رخدادی (تفرا) در سازند قم و همچنین نخستین مطالعه جامع بر پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم و شامل دو بخش است. در ابتدا درباره نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم در دو برش بزدان و کقارکی در جنوب شرقی استان کرمان بحث می شود. آهک های توفی و واحدهای توفی هر دو برش بزدان و کقارکی، سن روپلین پسین را دارند که بیانگر وقوع یک رویداد آتشفشانی در منطقه شمال غربی دریاچه جازموریان در آن زمان است. در بخش دوم، درباره پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم در سرتاسر قلمرو این سازند بحث شده و پراکندگی مکانی آ نها بر یک نقشه جدید نمایش داده شده است. واحدهای آذر- آواری موجود در سازند قم در مناطق مختلفی از قلمرو این سازند (از جازموریان تا ماکو) گسترش درخور توجه و منظمی دارد. به طور کلی می توان گفت این واحدها عمدتا در سه منطقه زیر گسترش دارند: ۱) منطقه جازموریان- جیرفت- سیرجان (پیش کمان)؛ ۲) جنوب غربی نوار نطنز- کاشان- قم- ساوه (عمدتا درون کمان) و ۳) منطقه زنجان (جنوب شرقی، جنوب، جنوب غربی، غرب و شمال غربی زنجان). ضخامت و سن این واحدها در برش های مختلف متفاوت است.

پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم، با تاکید ویژه بر جنوب شرقی استان کرمان: کاربرد آ نها در چینه‎‍نگاری رخدادی (تفرا) Keywords:

پراکندگی زمانی و مکانی نهشته‎‍های آذر- آواری سازند قم، با تاکید ویژه بر جنوب شرقی استان کرمان: کاربرد آ نها در چینه‎‍نگاری رخدادی (تفرا) authors

ابراهیم محمدی

استادیار، گروه اکولوژی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
Aghanabati A. ۲۰۰۴. Geology of Iran. Geological Survey of Iran. ...
Akhlaghi M. ۲۰۰۸. Foraminiferal biostratigraphy and palaeoecology of the Qom ...
Ansari H.J. ۱۹۶۵. Geology of Southern Meyaneh basin in Azarbayjan, ...
Azim R. ۱۹۹۷. Microfacies and depositional environments of the Qom ...
Bakhtiary F. ۲۰۰۳. Study of biostratigraphy and lithostratigraphy of the ...
Brown F. H. Sarna-Wojcicki A.M. Meyer C.E. and Haileab B. ...
Einsele G. ۱۹۹۸. Event stratigraphy: recognition and interpretation of sedimentary ...
Einsele G. and Seilacher A. ۱۹۸۲. Cyclic and Event Stratification, ...
Dehghan R. Safari A. and Vaziri-Moghaddam H. ۲۰۱۰. Microfacies and ...
Faryabi A. ۱۹۹۳. Study of stratigraphy and paleontology of the ...
Ganji M. ۱۹۹۹. Study of petrography and microfacies of the ...
Ghasemi H.R. ۲۰۰۵. Lithostratigraphy and biostratigraphy of the Qom Formation ...
Jagan A. ۲۰۱۰. Tephra stratigraphy and geochemistry from three Icelandic ...
Kauffman E.G. ۱۹۸۷. High-resolution event stratigraphy: concepts, methods and Cretaceous ...
Keshavarzi S. ۱۹۹۷. Biozonation of Qom Formation based on Alveolinidae ...
Koutsoukos E.A.M. ۲۰۰۵. Applied Stratigraphy. Springer, Netherlands, ۵۰۶p ...
Kozur H.W. ۲۰۰۷. Biostratigraphy and event stratigraphy in Iran around ...
Kuhn O. ۱۹۳۳. Das Becken von Isfahan-Saidabad und seine altmiocane ...
Loftus W.K. ۱۸۵۵. On the geology of portions of the ...
Mirdanesh S.L. Jahani D. and Kohansal N. ۲۰۱۰. Analysis of ...
Mohammadi E. ۲۰۲۰. Sedimentary facies and depositional environments of the ...
Mohammadi E. ۲۰۲۱. Sedimentary facies and paleoenvironmental interpretation of the ...
Mohammadi E. ۲۰۲۲. Foraminiferal biozonation, biostratigraphy and trans-basinal correlation of ...
Mohammadi E. Hasanzadeh-Dastgerdi M. Safari A. and Vaziri-Moghaddam H. ۲۰۱۹. ...
Mohammadi E. M.R. Vaziri and M. Dastanpour. ۲۰۱۵. Biostratigraphy of ...
Mozafari B. ۲۰۰۰. Biostratigraphy and lithostratigraphy of the Qom Formation ...
Pickford M. Senut B. Poupeau G. Brown F.H. and Haileab ...
Rahimzadeh F. ۱۹۹۴. Geology of Iran: Oligocene–Miocene, Pliocene. Geological Survey ...
Reuter M. Piller W.E. Harzhauser M. Mandic O. Berning B. ...
Rezaei Kalaj L. ۲۰۱۶. Biostratigraphy of the Miocene deposits in ...
Safari A. Ghanbarloo H., and Mohammadi E. ۲۰۲۰. Microfacies, sedimentary ...
Sajadi-Hazareh F. ۱۹۹۰. Study of petrology, paleontology and stratigraphy of ...
Shakeri A.R. ۲۰۰۶. Lithosratigraphic analysis of the Qom Formation deposits ...
Sjerb N. Issakhanian V. and Brants A. ۱۹۶۲. The geological ...
Valeh N. ۱۹۵۶. Geological quadrangle map of Hana. Geological Survey ...
Vaziri M.R. ۱۹۸۷. Stratigraphy, geology and paleontology study in south ...
Walliser O.H. ۱۹۹۶. Global events and event stratigraphy in the ...
نمایش کامل مراجع