بازاریابی سیاسی در انتخابات: عزیمت از برجسته سازی رسانه ای سنتی به مدرن مطالعه موردی: انتخابات عمومی ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ بریتانیا

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 375

This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NMS-8-31_002

تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1401

Abstract:

کاربرد نظریه برجسته سازی در پنجاه سالگی خود بسیار فراگیرتر از گذشته شده است و امروزه می توان آن را به دو شاخه اصلی برجسته سازی سنتی و مدرن تقسیم کرد. بر اساس نظریه برجسته سازی، احزاب سیاسی با بهره گیری از ابزار رسانه ای و بازاریابی سیاسی قادرند توجهات را به موضوعات مورد نظر خود معطوف سازند. برای مدت های طولانی، مفروضات اصلی نظریه برجسته سازی حول محور روزنامه ها و شبکه های رادیویی و تلویزیونی -به عنوان رسانه های جمعی فراگیر- تنظیم شده بود. با گسترش فناوری های ارتباطی و ظهور شبکه های اجتماعی، نقش تعیین کننده رسانه های سنتی در انتخابات به چالش کشیده شده است و امروزه احزاب سیاسی به منظور برجسته سازی مواضع و برنامه های خود به دنبال استفاده و حضور هرچه بیشتر در شبکه های اجتماعی هستند. در این راستا، پژوهش حاضر با بهره مندی از مباحث نظریه برجسته سازی و بررسی رفتار رسانه ای احزاب بریتانیایی در دو انتخابات عمومی ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷، در صدد پاسخ به این پرسش بود که گرایش احزاب بریتانیا به استفاده از رسانه های مختلف در دو انتخابات مذکور چگونه بوده است. یافته های پژوهش، با تکیه بر یافته ها و نتایج مهمترین سازمان های آماری بریتانیا و جهان نشان داد که انتخابات عمومی ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ بریتانیا، به ترتیب نقطه عطف و نقطه اوجی در گرایش احزاب بریتانیایی به شبکه های اجتماعی به عنوان ابزار برجسته سازی در دوران مدرن بوده است. بر این اساس، به نظر می رسد شبکه های اجتماعی با پایان دادن به دهه ها سلطه روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی، در حال مطرح شدن به عنوان رسانه های تعیین کننده در کارزارهای انتخاباتی هستند.

Authors

سام محمدپور

دانشجوی دکتری مطالعات بریتانیا، گروه مطالعات بریتانیا، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

یونس شکرخواه

مطالعات بریتانیا، دانکشده مطالعات جهان، دانشگاه تهران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • گیدنز، آنتونی. (۱۳۷۹). جامعه شناسی (چاپ ششم). (مترجم: م. صبوری ...
  • AUEssays. (۲۰۱۹, February ۱۵). Influence of Twitter and Social Media ...
  • Bright, J., Hale, S., Ganesh, B., Bulovsky, A., Margetts, H., ...
  • Hopmann, D. N., Elmelund-Præstekær, C., Albæk, E., Vliegenthart, R., & ...
  • Ipsos MORI. (۲۰۱۴, September ۱۵). Economy, immigration and healthcare are ...
  • Khai Yin, J., & Ponnan, R. (۲۰۱۹). Challenges and Innovations ...
  • Ofocm. (۲۰۱۹). News Consumption in the UK: ۲۰۱۹ (Jigsaw Research, ...
  • Okan, E. Y., Topcu, A., & Akyüz, S. (۲۰۱۴). The ...
  • Partheymüller, J. (۲۰۱۷). Agenda-Setting Dynamics during the Campaign Period. Oxford ...
  • Polonski, V. (۲۰۱۷, June ۱۹). From voices to votes: How ...
  • Semetko, H. A., & Blumler, J. G. (۱۹۹۱). Formation of ...
  • Shapiro, K. (۲۰۱۵, November). The role of the media in ...
  • Telegraph. (۲۰۲۰, January ۳۰). Nigel Farage presented with 'Mr Brexit' ...
  • نمایش کامل مراجع