اثرات محلول پاشی برگی با نیترات پتاسیم، نیترات کلسیم و بوریک اسید بر کاهش ترکیدگی قبل از برداشت نارنگیʼپیجʻ

ترکیدگی قبل از برداشت میوه مرکبات نابسامانی فیزیولوژی می باشد که با کاهش مقدار محصول قابل عرضه به بازار، خسارت قابل توجهی را به تولیدکنندگان ارقام حساس وارد می کند. مدیریت درست تغذیه درختان و توجه ویژه به سه عنصر کلیدی پتاسیم، کلسیم و بور که در استحکام دیواره های سلولی و یکپارچگی پوست میوه نقش دارند، می تواند در کاهش شدت ترکیدگی موثر باشد. بر این اساس، آزمایشی به منظور بررسی اثرات محلول پاشی برگی نیترات پتاسیم یک درصد، نیترات کلسیم یک درصد و بوریک اسید نیم درصد در زمان پایان ریزش جودرو بر کاهش شدت ترکیدگی و برخی صفات میوه نارنگی ʼپیجʻ در رامسر (پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری) طی دو سال ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ انجام گرفت. این پژوهش به صورت تجزیه مرکب در زمان شامل دو فاکتور سال های انجام آزمایش و تیمارهای مختلف محلول پاشی عناصر غذایی بود که در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تیمارها به ویژه نیترات پتاسیم یک درصد شدت ترکیدگی قبل از برداشت میوه را کاهش داده و موجب افزایش محصول و بهبود صفات کمی و کیفی میوه شدند، اما در عین حال بر فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز، تراکم سلولی گلگاه و قطر ناف بی اثر بوده اند. در نهایت، می توان محلول پاشی برگی عناصر غذایی به ویژه نیترات پتاسیم یک درصد را به عنوان روشی موثر برای کنترل ترک خوردگی قبل از برداشت و افزایش کمیت و کیفیت میوه نارنگی ’پیج‘ پیشنهاد کرد.

Keywords:

پلی گالاکتوروناز , تراکم سلولی گلگاه , عملکرد , کیفیت میوه , وزن میوه