اثر بخشی بازی های موسیقایی بر اضطراب و افسردگی دانش آموزان با آسیب بینایی دوره دوم ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بازی های موسیقایی بر اضطراب و افسردگی دانش آموزان با آسیب بینایی دوره دوم ابتدایی است. تحقیق حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل ۶۰ نفر دانش آموزان با آسیب بینایی ۹ تا ۱۵ سال است (۱۱/۴۷=M). نمونه گیری به روش غربالگری با پرسشنامه های اضطراب اسپنس، افسردگی CDI و بعد از همتا سازی بر اساس سن و نوع آسیب بینایی، ۲۸ نفر در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی ۱۰ جلسه ۳۰ دقیقه ای مداخله دریافت کرد. داده ها با نرم افزار SPSS و روش آماری تحلیل کواریانس، تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین گروه ها در خط پایه تفاوتی وجود نداشت. نتایج تی زوجی نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایشی تفاوت ایجاد شده است. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد در گروه آزمایشی در متغیر اضطراب تفاوت معنی دار ایجاد شده است، اما در متغیر افسردگی تفاوت معنی داری ایجاد نشد. نتایج نشان داد که بازی های موسیقایی می تواند روش مناسب برای تاثیرگذاری بر اضطراب کودکان با آسیب بینایی باشد (۰/۰۰۰۱>p). با توجه به اهمیت بازی در زندگی کودکان، این روش می تواند باعث توانمندسازی و ایجاد حس مثبت شود، بنابراین برنامه ریزی جهت آموزش راهکارهای شاد زیستن به آنها اهمیت ویژه ای دارد.

Keywords:

بازی , موسیقی , آسیب بینایی , اضطراب , افسردگی