بهینه سازی پارامتری هدایت تناسبی افزوده با ملاحظه قابلیت های عملکردی و مانوری

معمولا در توسعه قوانین هدایت، قابلیت­های عملکردی وسیله پرنده در نظر گرفته نمی شود و همین مساله می تواند باعث اشباع فرامین صادره و نهایتا عملکرد نامناسب سیستم هدایت و کنترل یکپارچه شود. در تحقیق حاضر، مقادیر پارامترهای قانون هدایت تناسبی افزوده با لحاظ توانایی­ های عملکردی و مانوری وسیله پرنده در شرایط پروازی مختلف، بهینه سازی شده است. برخلاف قانون ناوبری تناسبی افزوده، در این قانون پارامترهای سیستم هدایت ثابت نبوده و تابعی از شرایط محیطی و سناریوی درگیری است. برای این منظور، در شرایط پروازی و سناریوهای درگیری مختلف، مساله بهینه سازی چندمعیاری شامل قیود عملکردی و توابع هدف خطای فاصله، حداکثر شتاب فرمان و زمان پرواز، شکل داده شده و برای حل از الگوریتم بهینه سازی NSGA-II استفاده شده است. قیود حداکثر شتاب فرمان ثابت نبوده و متناسب با قابلیت عملکردی وسیله در شرایط پروازی انتخاب می شوند. نتایج شبیه­سازی سناریوهای مختلف، بهبود عملکرد قانون هدایت ارائه شده را در مقایسه با روش های متداول نشان می دهد.

Keywords:

هدایت و کنترل یکپارچه , قانون ناوبری تناسبی , قیود عملکردی , بهینه سازی چند معیاری