تاملی بر رویکرد عدالت جنسیتی در فضاهای شهری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

چکیدهحضور زنان و تبیین نقش آنان در شکل دهی فضاهای شهری امروزی، مسئله ای مهم و حیاتی می باشد. از طرفی موضوع جنسیت و عدالت جنسیتی در فضاهای شهری، موضوعی است که اغلب به حاشیه رانده شده است. عدالت جنسیتی به معنای رعایت تناسب زنان و مردان در دسترسی به همه امکانات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است به گونه ای که در حق هیچ کدام ستم یا اجحافی نشود. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی با اهداف کاربردی است. حدود ۲۶۷ پرسشنامه بر اساس مدل کوکران بین زنان توزیع و داده ها بر اساس عاملی اکتشافی و آزمون t تحلیل گردید. میزان آلفای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه، ۸۹.۱ را نشان می دهد که پایایی در حد مطلوب را نشان می دهد. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی سوالات در ۴ عامل (کالبدی، دسترسی، امنیت و فرهنگی اجتماعی) که در مجموع ۶۸.۳۵ درصد از واریانس متغیرها را تبیین می کند دسته بندی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل کالبدی، دسترسی و فرهنگی- اجتماعی به ترتیب با سطح معناداری ۰.۰۴۳، ۰.۰۱۶ و ۰.۰۳۳ انطباق مطلوبی با نیاز زنان ندارند و فقط عامل امنیت با سطع معناداری ۰.۲۲۰ وضعیت مطلوبی از نظر پاسخگویان را نشان می دهد.

Keywords:

کلیدواژه ها: عدالت , رویکرد عدالت جنسیتی , فضاهای شهری , تبریز