بررسی رابطه بین سلامت اجتماعی با میزان سازگاری زناشویی در بین بانوان متاهل ساکن شهر آستارا

هدف از این پژوهش بررسی رابطه سلامت اجتماعی با سازگاری زناشویی در بین بانوان متاهل ساکن شهر آستارا می باشد. جامعه آماری کلیه زنان متاهل شهر آستارا به تعداد ۱۱۹۰۰ نفر بود که با توجه به فرمول کوکران نمونه آماری ۳۷۳ نفر برآورد گردید. روش نمونه­گیری تصادفی خوشه ای می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه­ سازگاری زناشویی اسپانیر می باشد. برای­ تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون استفاده­گردید نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین سلامت اجتماعی و مولفه های آن اعم از انسجام اجتماعی، پذیرش، مشارکت، انطباق و شکوفایی اجتماعی با سازگاری زناشویی دربین بانوان متاهل ­ساکن شهر آستارا وجود دارد. با توجه به یافته ها می توان بیان کرد که ابعاد سلامت اجتماعی از متغیرهای اثرگذار مهم بر سازگاری زناشویی می­باشد و ضرورت برنامه ریزی دقیق جهت تقویت ابعاد سلامت اجتماعی را آشکار می­کند. برای تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته­ها نشان می­دهد بین ابعاد سلامت اجتماعی و سازگاری زناشویی در بین زنان متاهل ساکن شهر آستارا رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد. از بین متغیرهای ­زمینه­ای بین سن و فاصله سنی زوجین و بین سال­های مشترک زندگی زناشویی رابطه معنی­داری ­وجود ندارد، ولی بین سازگاری زناشویی برحسب پایگاه اقتصادی– اجتماعی زوجین تفاوت معنی­داری وجود دارد.

Keywords:

social health , marital adjustment , Family , married women