پیشبینی خودکارآمدی بر اساس تحمل آشفتگی و سرگردانی ذهنی در مادران دانش آموزان کم توان ذهنی

پژوهش حاضر به دنبال پیشبینی خودکارآمدی بر اساس تحمل آشفتگی و سرگردانی ذهنی در مادران دانش آموزان کمتوان ذهنی شهر تهران بود. جامعه آماری کلیه مادران دانش آموزان استثنایی (کمتوان ذهنی) شهر تهران بودند که شامل ۱۱۰۰ نفر و حجم نمونه شامل ۲۸۵ نفر که به صورت تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های تحمل آشفتگی، سرگردانی ذهنی و خودکارآمدی پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی با تحمل آشفتگی با مقدار r = ./ ۲۹۱در سطح α=./۰۱ رابطه معنادار وجود دارد و بین خودکارآمدی با سرگردانی ذهنی با مقدار r = -./ ۱۵۹در سطح α=./۰۱ رابطه معنادار وجود دارد همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره نشان داد که متغیرهای پیشبین سرگردانی ذهنی و تحمل آشفتگی ۱۴,۲درصد از تغییرات متغیر ملاک خودکارآمدی را تبیین میکند.

Keywords:

خودکارآمدی , تحمل آشفتگی , سرگردانی ذهنی.