عدم بازنمایی در عکاسی فتومونتاژ با تاکید بر انزوا، منطقه مدور و احساسی تصمیم گیرنده در نظریه ژیل دلوز )آثار جان هارتفیلد و جری اولسمن و باربارا کروگر(

فتومونتاژ به نوعی یک سبک در آثار هنری تصویری است که درده ههای اخیر بیش از پیش اید ههای هنرمندان و به خصوص عکاسان را بهخود اختصاص داده است و نظری هها و نقدهای بسیاری نیز پیرامون این موضوعمطرح است. اما آن موضوعی که نظر مقاله کنونی را به خود جلب نموده است،عدم بازنمایی در فتومونتاژهای مربوط به به عکاسی بوده است که اصولا بر پایهنظریه دلوز قوت م یگیرد. ما نیز بر همین اساس بر آن بود هایم که در طولتحقیق به چگونگی عدم بازنمایی در عکاسی فتومونتاژ با توجه به انزوا، منطقهمدور و احساسی تصمیم گیرنده با تاکید بر نظری ههای ژیل دلوز بپردازیم. در اینراستا به آثار سه عکاس به نا مهای جان هارتفیلد و جری اولسمن و باربارا کروگرپرداخت هایم. روش ما نیز در مقاله حاضر مبتنی بر شیوه توصیفی- تحلیلی بااستفاده از ابزار گردآوری اطلاعات کتابخان های بوده است.

Keywords:

فتومونتاژ , عکس , عدم بازنمایی , ژیل دلوز , احساس