نقش دادگاه ویژه روحانیت در نظام حقوقی ایران و تعارض آن با مبانی فقهی و دیدگاه حقوقی نوین

دادسراها و دادگاه های ویژه روحانیت، برای اولین بار به فرمان حضرت امام خمینی در تاریخ ۵۸/۳/۳ و با بررسی گذشته سازمان قضایی ایران شکل گرفتند. فلسفه تشکیل این نوع دادگاه بر اساس ماده یک آیین نامه داسرا و دادگاه ویژه روحانیت، پیشگیری از نفوذ افراد منحرف و تبهکار یا به اصطلاح روحانی نماها در حوزه های علمیه و حفظ حیثیت روحانیت عنوان شده است. هدف از انجام این مقاله نقش دادگاه ویژه روحانیت در نظام حقوقی ایران و تعارض آن با مبانی فقهی و دیدگاه حقوقی نوین می باشد که به روش کتابخانه ای و به شیوه توصیفی تحلیلی انجام شده است. حاصل پژوهش نشان می دهد که علاوه بر این که این دادگاه مصوب قوه مقننه نیست و وابستگی به تشکیلات قوه قضاییه ندارد، بسیاری از ماده های آیین نامه این دادگاه از جمله ماه ۱۸، ۳۱، ۴۲ و ۴۳ ، نحوه انتخاب وکیل و اعتراض به آرای صادر شده با قوانین موضوعه مغایرت دارد.

Keywords:

تعارض , دادگاه ویژه روحانیت , نظام حقوقی ایران