اثربخشی رویکرد حل مسئله در آموزش درس کارورزی بر ارتقای صلاحیت های حرفه ای دانشجومعلمان

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد حل مسئله در درس کارورزی بر ارتقای صلاحیت­های حرفه ای دانشجومعلمان است. روش پژوهش شبه­آزمایشی با استفاده از طرح گروه کنترل-آزمایش بوده است. جامعه آماری پژوهش ۱۰۷ نفر از دانشجومعلمان ورودی سال ۱۳۹۱ دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه­طباطبایی شهرستان ارومیه است که ۴۲ نفر از آنان به صورت تصادفی ساده در دو گروه به شکل ۲۱ نفر گروه آزمایش-رویکرد نوین آموزش کارورزی- و ۲۱ نفر گروه کنترل –رویکرد سنتی آموزش کارورزی- تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه صلاحیت­های حرفه ای دانیلسون و استرانگ است که بعد از برگزاری کارورزی توزیع شد. در گروه آزمایش، برای آموزش کارورزی از بسته آموزشی منطبق بر سرفصل نوین دوره های کارورزی سازمان مرکزی­ دانشگاه ­فرهنگیان­ استفاده شده و در گروه کنترل از برنامه آموزش سنتی کارورزی استفاده شده است. نتایج آزمون T گروه های مستقل، دلالت بر وجود تفاوت معنی­دار صلاحیت­ حرفه­ای معلمان دو گروه است. همچنین در مولفه های مهارت های پیش نیاز معلمی، نظارت بر پیشرفت دانش­آموزان، مسئولیت های حرفه­ای، برنامه ریزی و آمادگی، سازمان دهی کلاس درس، ویژگی­های شخصیتی و ارتقای آموزش و تدریس نیز بین دو گروه تفاوت معنی­داری مشاهده شد. نتیجه تحقیق این است که استفاده از رویکرد نوین آموزش کارورزی بر ارتقای صلاحیت­های حرفه­ای دانشجومعلمان موثرتر است و استفاده از آن برای مدرسان درس کارورزی پیشنهاد می شود.

Keywords:

کارورزی , صلاحیت حرفه ای , دانشگاه فرهنگیان , حل مسئله