رابطه مولفه های هوش هیجانی با پیشرفت گرایی شغلی معلمان

 هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مولفه­های هوش هیجانی با پیشرفت­گرایی شغلی معلمان است. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس دولتی متوسطه دوره اول شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ به تعداد ۸۱۵۶ نفر بوده است. با روش نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای مناطق جغرافیایی ۱، ۲، ۴، ۶، ۱۱،   ۱۶ و ۱۸ و از هر منطقه دو دبیرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبیرستان تمامی معلمان آن دبیرستان­ها انتخاب شدند. بر اساس جدول مورگان، حجم نمونه برابر با ۴۰۰ نفر در نظر گرفته شد و داده ها با استفاده از پرسشنامه های هوش هیجانی شرینگ (۱۹۹۵) و پیشرفت­گرایی شغلی کویین دام (۲۰۰۵) جمع آوری شد. نتایج نشان می­دهد اثر مستقیم هوش هیجانی بر پیشرفت­گرایی شغلی مثبت و معنادار است. اثرات مستقیم مولفه­های هوش هیجانی شامل خودآگاهی، همدلی، خودمدیریتی و مهارت­های اجتماعی بر پیشرفت­گرایی شغلی نیز مثبت و معنادار بوده است. همچنین در تبیین این نتایج می­توان به اهمیت هوش هیجانی در محیط کار اشاره کرد. با توجه به این یافته­ها     می­توان با اجرای مداخلاتی چون آموزش هوش هیجانی در معلمان، میزان پیشرفت­گرایی شغلی آنها را افزایش داد.

Keywords:

هوش هیجانی , پیشرفت گرایی شغلی , معلمان