نقش اقتصاد خانواده در بزه دیدگی اطفال در افغانستان

حقوق جزا را به مثلث تشبیه کرده اند که یک راس آن بزه، راس دیگرش بزه کار و راس سوم آن بزه دیده می باشد. اطفال به دلیل بی دفاع بودن شان بیش ترین آسیب را از بزه کاران متحمل می شوند. طفل در فقه به کسی گفته می شود که در محدوده معین سنی و بلوغ قرار داشته باشد. از دیدگاه حقوق مدون اکثریت کشورها، طفل به شخصی می گویند که سن هجده سال را تکمیل نکرده باشد. در قوانین افغانستان، با توجه به این که مرحله جنینی مورد حمایت قرار گرفته است، می توان از آن مرحله تا تکمیل سن ۱۸ سال را، طفل نامید. خانواده، نخستین محیط است که نیازهای روحی و جسمی انسان در آن تامین می شود؛ بدان لحاظ در بزه دیدگی اطفال نقش اساسی دارد. این تحقیق به دنبال شناخت عوامل اقتصادی خانواده در بزه دیدگی اطفال در افغانستان می باشد تا از این طریق کمکی به برنامه ریزان و خانواده ها شویم تا علل بزه دیدگی اطفال در کشور کاهش یابد. بر بنیاد یافته های تحقیق، اقتصاد خانواده در قالب: فقر اقتصادی خانواده، بی کاری و شغل والدین و کار اطفال که متاثر از سه عوامل دیگر است و در افغانستان روز افزون بوده، در بزه دیدگی اطفال نقش مهم دارد. پیشنهاد می گردد دولت به منظور اشتغال زایی و زودن زمینه های بی کاری والدین سیاست گذاری دقیق و علمی را روی دست گیرد تا یکی از علل بزه دیدگی اطفال را کاهش دهد.

Keywords:

بزه دیده , خانواده , اقتصاد , اطفال بزه دیده , نقش اقتصادی