شیوه های انعکاس تخیل معاصر در نمایش رادیویی و روایت گری در دنیای مدرنیته

مدرنیته واقعیت مطلق را به چالش می کشد و حد و مرزی برای آن قائل نمی شود. در واقع تفاوت دنیای معاصر و مدرنیته با گذشته و سنت در شیوه روایتگری تخیل معاصر از امر و دنیای واقع است. در عصر مدرن واقعیت ها بازسازی می شوند و این مجازی سازی ها و فرا واقعیت ها دنیای دیگری را واقعی تر از واقعیت موجود و ملموس گذشته ایجاد می کنند..در این پژوهش تلاش شده است تا عنصر تخیل از جنبه معاصر بودن و ویژگی هایی که بر آن حاکم هست بررسی شود و به شناختی از انسان معاصر و نحوه تخیل پردازی وی برسیم تا در نمایش رادیویی که اصلی ترین عنصر آن تخیل است، به نوعی تعامل با مخاطب خود برسیم. در همین راستا پژوهش حاضر بر مبنای روش کتابخانه ای و روش کیفی مبتنی بر تحلیل مضمون نمایش رادیویی لایف افتر لایف انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که انسان معاصر به واقعیت امروز بسنده نمی کند و به دنبال ماورای آن و دنیای فرا واقعیت هاست و این خوی پرسشگری و انکار واقعیت یک ظرفیت بالقوه برای روایتگری دنیای مدرنیته است. مشخص شد که با حذف جزئیات، نگاه به پدیده ها از چند زاویه متفاوت و ایجاد فضایی در جهت قرار دادن مخاطب به عنوان خالق ثانویه اثر می توان مخاطب دنیای مدرنیته را در راستای تخیل پردازی هر چه بیشتر وی با خود همراه کرد و انتظار داشت هر کسی روایت منحصر به فرد و مختص خودش را از عالم واقع داشته باشد.

Keywords:

روایتگری , تخیل , نمایش رادیویی , معاصر