تدوین و اعتباریابی درونی الگوی طراحی آموزش پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی

مقدمه: برنامه های آموزشی رشته پزشکی باید به گونه ای طراحی شوند که زمینه ای را جهت کسب تبحر و مهارت بالینی دانشجویان فراهم آورد. پژوهش حاضر به دنبال تدوین الگوی طراحی آموزش پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی و اعتباریابی درونی آن بود. روش ها: پژوهش حاضر، با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد. برای گردآوری داده ها با روش نمونه گیری هدف مند از میان اسناد پایگاه های اطلاعاتی ۱۷۰ واحد انتخاب شد. همچنین با ۲۷ نفر از اساتید و دانشجویان با روش نمونه گیری هدف مند مصاحبه شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای میرینگ استفاده شد و برای اعتباریابی درونی الگو با روش پیمایشی و با استفاده از چک لیست محقق ساخته، نظر متخصصان مشارکت کننده کسب شد. نتایج: با بررسی مقالات و تحلیل تم های مصاحبه ها، الگوی طراحی آموزش پزشکی استخراج گردید که دارای پنج مولفه اصلی است که عبارتند از: ۱- مولفه تحلیل شامل تعیین نیاز آموزشی، تعیین ویژگی های یادگیرندگان، تعیین ویژگی های واقعیت مجازی و تعیین نوع محتوا مناسب برای ارائه از طریق واقعیت مجازی ۲- مولفه طراحی شامل تعیین اهداف کلی، تعیین میزان غوطه وری، تعیین راهبرد های آموزش تعیین سطح واقعیت، تعیین محتوا ۳- مولفه تهیه و تولید شامل: طراحی سناریو، طراحی رابط کاربری، طراحی محتوا، مدل سازی دنیای واقعیت مجازی، تهیه پلت فرم۴- پشتیبانی و اجرا شامل اجرای آموزش، تلفیق سیستم آموزش مجازی در برنامه آموزشی، پشتیبانی۵- مولفه ارزشیابی شامل ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی تراکمی، ارزشیابی سهولت استفاده. نتیجه گیری: برای طراحی آموزشی پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی باید به مولفه های تحلیل، طراحی، تهیه و تولید، پشتیبانی و اجرا و ارزشیابی توجه کرد. پیشنهاد می شود علاوه بر کاربرد واقعیت مجازی در آموزش پزشکی، فرایند طراحی آموزش پزشکی با توجه به الگوی تحقیق حاضر تعیین شود.

Keywords:

instructional deign model , medical education , virtual reality , الگوی طراحی آموزشی , آموزش پزشکی , واقعیت مجازی