مکان یابی بهینه واحدهای صنایع تبدیلی با استفاده از تلفیق مدل های فازی ، غیر خطی و تاپسیس

مکان یابی با هدف استقرار پروژه های مختلف صنعتی، تابعی از سیاست ها و تعاملات داخلی و بین المللی است که بر مبنای اهداف بلندمدت یک کشور شکل می گیرد. در این میان عدم توجه به این مسائل در تدوین استراتژی های بخش توسعه ملی و به خصوص توسعه پایدار ملی می تواند منافع بلندمدت جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. مکان یابی واحدهای صنعتی بر اساس اصول توسعه پایدار یکی از موثرترین سطوح برای دستیابی به توسعه پایدار است. واحدهای صنعتی بر اساس ویژگی های توسعه پایدار منجر به هماهنگی اهداف گروه های مختلف برنامه ریزان توسعه صنعتی، برنامه ریزان توسعه شهری، بنگاه های اقتصادی و اهداف زیست محیطی می شود. در این مقاله با استفاده از روش سلسله مراتبی دلفی فازی (FDAHP) به تعیین اولویت پارامترهای موثر در مکان یابی بر اساس اصول توسعه پایدار پرداخته می شود. همچنین با تلفیق روش غیرخطی میخایلوف و مدل تاپسیس (Topsis)، از میان پنج مکان جهت استقرار واحدهای صنایع تبدیلی در استان تهران، مناسب ترین مکان را انتخاب می گردد. متناسب با روش های مذکور، جمع آوری داده ها با استفاده ازنظر خبرگانی که در زمینه تئوری و عملی مکان یابی تخصص داشته اند، صورت گرفته است. 

Keywords:

توسعه پایدار , مکان یابی , تاپسیس فازی , روش برنامه ریزی غیرخطی میخایلوف , روش سلسله مراتبی دلفی فازی