پیامدهای رویکرد محله محوری شهر تهران با نشانگرهای سرمایه اجتماعی

در راستای استقرار مدیریت مطلوب شهری، طرح محله­محوری با هدف تمرکززدایی، افزایش بهره­وری، تکریم مردم و رضایتمندی شهروندان، افزایش خدمات و همچنین توسعه­ی مشارکت شهروندان از ابتدای سال ۱۳۸۷ آغاز گردیده است. این پژوهش با هدف شناخت تاثیر مدیریت محله در میزان سرمایه­ی اجتماعی شهروندان شهر تهران (منطقه­ی ۴) انجام شده است. مطالعه به صورت پیمایشی و توسط ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه­ی آماری، شهروندان بالای ۱۵ سال و ساکن در محلات (۲۰ محله) منطقه­ی ۴ شهر تهران می­باشند که در مجموع بالغ بر (۱۰۵۷۰۰۰) نفر بوده که با استفاده از فرمول کوکران برابر با ۳۸۴ نفر محاسبه شده است. شیوه­ی نمونه­گیری به صورت تصادفی ساده بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از نرم­افزار لیزرل استفاده شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که بین متغیر مدیریت محله و مولفه­های سرمایه­ی اجتماعی (اعتماد اجتماعی، مشارکت، انسجام، پیوندهای اجتماعی غیر رسمی، تعلق اجتماعی) رابطه­ی معنادار و مستقیمی وجود دارد. متغیر اعتماد اجتماعی با ضریب همبستگی برابر با (۳۶۸/۰=r) دارای بیشترین رابطه و متغیر تعلق اجتماعی با ضریب همبستگی برابر با (۲۸۹/۰=r) دارای کمترین رابطه با متغیر محله­محوری (مدیریت محلی) است.

پیامدهای رویکرد محله محوری شهر تهران با نشانگرهای سرمایه اجتماعی Keywords:

Neighborhoods , Central Neighborhood , Management Neighborhood , social capital , Citizen Participatio