اولویت بندی شاخص های توسعه ورزش دانش آموزی ایران

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه ورزش دانش آموزی ایران بود. این پژوهش به روش آمیخته انجام شد. جامعه آماری این پژوهش در هر دو بخش کیفی و کمی را صاحبنظران دانشگاهی حوزه ورزش دانش آموزی با حداقل ۵ سال سابقه مدیریت عالی تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی تعداد ۱۵ نفر تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند بود که از طریق آن محرک ها و شاخص های اصلی توسعه ورزش دانش آموزی مشخص شدند. ابزار پژوهش در بخش کمی نیز پرسشنامه محقق ساخته بر اساس شاخص های به دست آمده در بخش کیفی بود که روایی آن به تایید خبرگان حوزه مدیریت ورزشی رسید. نتایج پژوهش نشان داد مدل از ساختار مناسبی برای ارائه راهکار توسعه ورزش دانش آموزی برخوردار است. بر اساس مدل ارائه شده در پژوهش، توسعه پایدار از طریق برنامه ریزی استراتژیک و تعامل و یکپارچه سازی فعالیت های وزارت آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان آغاز و با بهبود کیفیت اراده خدمات از طریق ورود بخش داوطلبین و خصوصی ادامه یافته و از طریق افزایش شناخت و نگرش جامعه دانش آموزی نسبت به ورزش در کنار آموزش همگانی و فرهنگسازی ورزش در جامعه دانش آموزی، و در نهایت از طریق برگزاری المپیادهای استانی، منطقه و ملی، با حمایت خانواده ها و هیات های ورزشی می توان ضمن استعدادیابی به توسعه پایدار دست یافت.

Keywords:

توسعه پایدار , رویکرد ورزش مادام العمر , فرهنگسازی ورزش در جامعه دانش آموزی