ارتباط بین میزان هوش معنوی و سبک مکانیزم های دفاعی

هوش معنوی عبارت است از مجموعه ای از توانایی ها برای کاربست و ابراز منابع، ارزش ها و ویژگی های معنوی در جهت افزایش کنش و بهزیستی زندگی روزانه. بین هوش معنوی و مکانیزم های دفاعی از نظر تاثیر در سلامت روان، رضایت از زندگی، خودآگاهی و توانایی حل مساله نقاط مشترک وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و سبک مکانیزم های دفاعی است. روش تحقیق، از نوع مطالعات همبستگی بود و جامعه آماری آن دانشجویان کارشناسی مشغول بتحصیل سال ۱۳۹۲-۱۳۹۱ دانشگاه شهیدبهشتی بوده اند که از میان آن ها ۱۳۵ نفر (۵۷ پسر و ۸۷ دختر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه مکانیزم های دفاعی اندروز و همکاران (۱۹۹۳) DSQ-۴۰و پرسشنامه هوش معنوی جامع آمرام (۲۰۰۷) را تکمیل کردند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که تنها بین سبک دفاعی بالغ و روان رنجور با مولفه های هوش معنوی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون با روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که زیرمقیاس های «خوبی» و «جهت گیری درونی» پیش بینی کننده مثبت و معنادار سبک دفاعی بالغ اند(۰۰۱/۰p<). هم چنین زیرمقیاس های «تمامیت و کلیت» و «وجود و شخصیت» پیش بینی کننده مثبت و معنادار سبک دفاعی روان رنجور هستند(۰۰۱/۰P<). متغیر جنسیت نیز سبک دفاعی نابالغ را بصورت مثبتی پیش بینی می کند(۰۰۲/۰p<). بر اساس نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که از طریق افزایش هوش معنوی، می توان به میزان استفاده از سبک دفاعی بالغ افزود.  

Keywords:

هوش معنوی , سبک دفاعی بالغ , سبک دفاعی نابالغ , سبک دفاعی روان رنجور