توزیع خدمات شهری در شهرها از دیدگاه مدیریتی

چکیده انجام مطالعات شهری با دیدگاه عدالت اجتماعی در سال های اخیر به عنوان یکی از رویکردهای مهم شناخته شده است. در این رویکرد به شاخص های مختلفی پرداخته می شود که میزان دسترسی به خدمات شهری و ارزش افزوده زمین, از جمله مهمترین آنهاست. یکی از روش های بهینه ارائه خدمات برای تحقق این امر, تقسیم یک شهر به عنوان یک سیستم به مناطق مختلف و ارائه خدمات شهری متناسب با ویژگی جمعیتی است. هدف این نوشتار توزیع خدمات شهری در شهرها از دیدگاه مدیریتی می باشد. فعالیت های اقتصادی خدمات، عنصر مهم و اساسی است و سهل انگاری و بی توجهی در امور اقتصادی و توسعه شهری، سایر فعالیت های شهری را با چالش مواجه می کند و موجب عدم کارایی و بازدهی در چرخه فعالیت های اقتصادی شهری می شود. پس زمانی فعالیت های خدماتی و خدمات دهی در یک جامعه تاثیرگذار است که موجب جلب رضایت شهروندان گردد. در نتیجه می توان گفت در خدمات رسانی شهری تنها افزایش کمی مراکز خدماتی، دلیل بر خدمات رسانی مناسب نیست؛ بلکه آنچه حائز اهمیت است توزیع بهینه این مراکز و دسترسی مناسب برای همه شهروندان می باشد. تمرکز مراکز خدمات رسانی در یک مکان ضمن ایجاد مناطق دو قطبی و بالا و پایین در شهرها، باعث هجوم جمعیت مصرف کننده و محروم از خدمات به آن مناطق شده که این خود فشار زیست محیطی، ترافیکی، آلودگی اعم از صوتی و هوا و. .. را به دنبال خواهد داشت. بدیهی است که هر یک از سطوح تقسیمات کالبدی شهر از جمله مناطق شهری براساس نیازهای شهروندان خدمات مختلفی را نیاز داشته و بر این اساس خدمات مختلف نیز باید با توجه به آستانه جمعیت مورد نیاز در سطح مناطق توزیع شوند، امری که باعث توسعه متعادل مناطق شده و منطبق بر عدالت اجتماعی است؛ لذا توزیع نامتعادل امکانات و خدمات، تاثیر نامطلوبی بر روی پایداری شهری داشته و مفهوم شهر پایدار را به سرابی دست نیافتنی تبدیل می کند.

Keywords:

واژه کلیدی: خدمات , شهری , مدیریت