سیستم های جمع آوری شیرابه در محلهای دفن مواد زاید جامد شهری مطالعه موردی: شهرستان بابل

تولید شیرابه یکی از مشکلات اصلی محلهای دفن بهداشتی زباله های شهری میباشد . بررسی های بعمل آمده در کشورهای صنعتی نشان می دهد که منابع آب زیر زمینی و سطحی در اطراف محل های دفن آلوده شده اند. کیفیت شیرابه در فرایندهای هوازی و بی هوازی شکل می گیرند . در طی فرایند هوازی مواد آلی به دی اکسید کربن ، آب و اسیدهای فرار تجزیه شده و در فرایندهای بی هوازی که شامل سه فاز هستند . مراحل تخمیر اسیدی و متانی صورت می گیرد و مواد آلی به متان و آب تبدیل میشوند . به منظور جلوگیری از نشست شیرابه به داخل منابع آب زیر زمینی ، باید از استرلهای طبیعی یا مصنوعی استفاده کرد . مکان دفن زباله بابل در منطقه انجلسی در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی بابل با شیب عمومی ۱۴ درصد و مساحت ۴ هکتار قرار دارد . عمر مکان دفن حدود چهار سال برای ۱۳۶ تن زباله تولیدی بابل در روز محاسبه شده است . میزان شیرابه اولیه زباله با توجه به ۷۰ درصد رطوبت و ظرفیت زباله به حدود ۸/۱۱ متر مکعب در روز می رسد . تنش ناشی از بارهای زنده بابر ۰۰۱۴۹۲/۰ کیلوگرم بر سانتی متر مکعب بدست آمد که بسیار ناچیز است . سیستم زهکشی شیرابه در مکان دفن بابل از سه مولفه تشکیل شد : لایه با نفوذپذیری بالا ( cm/sec K=۱۰) متشکل از سنگدانه با ابعاد ۱۶ تا ۳۲ میلیمترو ضخامت ۳۰ سانتی متر که در وقوع تمام شده کف قرار می گیرند . سیستم جمع آوری شیرابه از لوله های مبتنی عمدتا با قطر ۱۵ سانتی متر که در محل ساعت ده و ده دقیقه شکافهایی در آن ایجاد شده است . در نهایت کف سازی ، از جنس خاک رس محل به ضخامت یک متر و کوبیدن آن به نحوی که ضریب هدایت هیدرولیکی آستر به cm/sec ۱۰برسد .