غیر متحرک سازی اورانیوم در آبهای زیر زمینی

فناوریهای متعارف اصلاح و بهبود زوائد شامل تصفیه و روشهای دفع گران و در پاره ای از موارد دارای بازده پایین می باشد و به خاطر چنین محدودیتهایی فناوریهای خاص در هر محل باید به عنوان راهکارهای احتمالی مورد توجه قرار گیرند در این تحقیق به منظور تصفیه آبهای زیر زمینی که با اورانیوم آلوده شده اند تلاش گردیده است که تحرک یون اورانیل از طریق انتقال آن به یک فاز پایدار توسط واکنشهای تبدیلی (احیاء و ترسیب) بیولوژیکی و شیمیایی به حداقل رسانده شود فرایند احیاء توسط آهن خنثی (صفر ظرفیتی) برای مدت زمان طولانی است که شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد ولی با توجه به برخی مشکلات نظیر خورندگی باشرایط خاصی روبرو بوده است که کاربرد آن را با محدودیت روبرو نموده است. با توجه به عدم شناخت کافی و واقعی از مکانیزم فرایند آلودگی زدایی اشکال مختلف مواد (ZERO VALENT IRON)ZVI جهت اصلاح و بهبود آبهای زیر زمینی ساخته شده اند و این در حالی است که مقادیر قابل ملاحظه ای از ضایعات آهن صنایع فولاد نظیر فولاد کربن دار فولاد با آلیاژ های حاوی آهن هر ساله دور ریخته می شوند و یا بازیافت می گردند در این مطالعه تلاش گردیده است که مواردی نظیر موضوعات زیر مورد بررسی قرار گیرند . ۱- آزمایش ضایعات آهن به منظور استفاده مستقیم مانند عامل متحرک سازی اورانیوم در آبهای زیر زمینی ۲- بررسی رفتار اورانیوم جذب شده همراه با ادله روند خورندگی و در نظر گرفتن اثرات شیمیایی آب زیرزمینی بر فرایند آلودگی زدایی ۳- بررسی امکان ترکیب مواد جاذب اورانیوم و ZVI جهت شتاب بخشیدن به فرایند آلودگی زدایی لازم به ذکر است که هر یک از موارد فوق با توجه به انجام آزمایشها و مطالعات ستونی و بررسی اثرات پارامترهای مختلف نظیر PH صورت پذیرفته است .

Keywords:

آلاینده , تثبیت , ترسیب , جذب سطحی , ژئو شیمی , یونهای اورانیل