پهنه بندی مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی دردشت ورامین به کمک GIS و سامانه پشتیبانی تصمیم گیری (DSS)

تعیین مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی از اهمیت بسیاری برخوردار است و لازم است با دقت کافی انجام شود. به علت وجود مشخصه های متعدد موثر در مکان یابی و نیاز به بررسی توام معیارهای ارزیابی شده و تغییرات مداوم آنها، نیاز به سامانه های اطلاعات جغرافیایی ابزاری کارامد برای مدیریت و استفاده داده های مکانی در این زمینه است. در این تحقیق، پنج عامل مقدار شیب، نفوذپذیری سطحی، ضخامت آبرفت، توانایی انتقال آب در آبرفت و کیفیت آبرفت به عنوان عوامل موثر در مکان یابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی در دشت ورامین مشخص شد. پس از تهیه لایه های مورد نظر، این لایه ها در محیط GIS طبقه بندی شد و نقشه های آنها تهیه شد. در مرحله بعد لایه ها با یکدیگر قطع داده شدند و نتایج آن به صورت جدول به دست آمد. سپس به کمک سامانه پشتیبانی تصمیم گیری(DSS)، برای حالات مختلف به وجود آمده تصمیم گیری شد. اطلاعات به دست آمده مجددا وارد محیط GISشد و نقشه ای که تناسب نواحی از دیدگاه تغذیه مصنوعی را نشان می دهد، ارائه شد. چهار کلاس خیلی مناسب، مناسب، متوسط و نامناسب برای تفکیک کلاس های تناسب در نظر گرفته شد.نتایج این تحقیق نشان می دهد که حدود ۷ درصد از دشت ورامین برای تغذیه مصنوعی مناسب است.

Keywords:

پهنه بندی , تغذیه مصنوعی , دشت ورامین , سامانه های اطلاعات جغرافیایی , محیط GIS.