تجزیه بیولوژیکی نفت خام به وسیله دو سویه مایکوباکتریوم جدا شده از خلیج فارس

میزان مصرف نفت خام به وسیله دو سویه باکتریایی نفت خوار تولید کننده بیوسورفاکتانت PG۰۱ و PG۰۲، جدا شده از رسوبات خلیج فارس، در غلظت های مختلف ازت و فسفات معدنی و دما های متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین غلظت های بهینه ازت و فسفات و دمای بهینه تجزیه نفت خام، باکتری ها در محیط پایه معدنی که به آن به عنوان تنها منبع کربن و انرژی، نفت خام به میزان ۱۰ گرم در لیتر اضافه شده بود، و با غلظت های مختلف کلرید آمونیوم (منبع ازت) و دی-سدیم فسفات(منبع فسفات)کشت داده شدند. میزان پروتئین کل تولید شده، به عنوان شاخص مصرف نفت، نشان داد که حداقل غلظت های بهینه ازت و فسفات برای تجزیه یک گرم نفت خام توسط سویه PG۰۱ به ترتیب معادل ۱۴۶/۰ گرم کلرید آمونیوم و ۰۲۴/۰ گرم دی- سدیم فسفات و برای سویه PG۰۲ معادل ۱۹۵/۰ گرم کلرید آمونیوم و ۰۲۴/۰ گرم دی-سدیم فسفات بود. دمای بهینه برای هر دو سویه ۳۵ درجه سانتیگراد بود. تست وزن سنجی نشان داد که اجزای اشباع شده، آروماتیک، رزین و آسفالتن نفت خام مورد استفاده به ترتیب ۹۰/۷۰، ۳۱/۲۲، ۹۹/۳ و ۸۰/۲ درصد را تشکیل می دهند، و مقادیر باقیمانده این اجزای پس از رشد ۵ روزه باکتری PG۰۱، به ترتیب ۵۶/۱۲، ۷۱/۱۰، ۰۳/۳ و ۸۹/۲ درصد و در مورد باکتری PG۰۲، به ترتیب ۷۰/۴، ۳۲/۶، ۰۹/۲ و ۹۵/۲ درصد بود. زمانی که مخلوط دو باکتری همزمان تلقیح شدند این مقادیر به ترتیب ۳۲/۲، ۹۷/۴، ۲/۱۳ و ۹۷/۲ به دست آمد. سویه های PG۰۱، PG۰۲ و مخلوط این دو باکتری، طی این دوره ۵ روزه در مجموع به ترتیب ۸۱/۷۰، ۹۴/۸۳ و ۶۱/۸۷ درصد نفت خام موجود را مینرالیزه کردند. نتایج تست های مرفولوژی، فیزیولوژی و تعیین درصد مولی گوانین+ سیتوزین DNA نشان داد که هر دو سویه بیشترین شباهت را به گونه Mycobacterium obuense دارا هستند.

Keywords:

باکتری نفت خوار , تجزیه بیولوژیکی , خلیج فارس , نفت خام